Kaplica Świętych Braci Machabeuszy w Kuraszewie
| kaplica filialna | |||||||||||||
 Widok ogólny kaplicy | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Diecezja | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
1/14 sierpnia | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Czyże  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego  | |||||||||||||
 52°48′52,8″N 23°27′23,0″E/52,814667 23,456389
| |||||||||||||
Kaplica pod wezwaniem Świętych Braci Machabeuszy – prawosławna kaplica filialna w Kuraszewie. Należy do parafii św. Antoniego Pieczerskiego w Kuraszewie, w dekanacie Hajnówka diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Obiekt znajduje się na polach należących do wsi Kuraszewo, w pobliżu drogi do Lad.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kaplica została wzniesiona przez mieszkańców Kuraszewa po odkryciu przez jednego z nich źródełka uznanego za cudowne. Źródło to było znane od lat 30. XX w., natomiast prace budowlane ukończono w 1942. Głównym inicjatorem wzniesienia obiektu, a następnie jego opiekunem był Teodor Pawluczuk.
Po II wojnie światowej władze PRL-owskie wielokrotnie wzywały Pawluczuka do Białegostoku i uniemożliwiały sprawowanie opieki nad kapliczką. Mimo tego miejsce pozostawało celem pielgrzymek, a przybyli pielgrzymi pozostawiali w pobliżu kapliczki przyniesione krzyże wotywne. W 1973 ze środków zebranych przez miejscowych wiernych przeprowadzono generalny remont budynku, wymieniając dach i podłogę, szalując ściany oraz ogrodzono świątynię razem z przylegającym terenem. W kaplicy nabożeństwo odbywa się raz do roku – w święto patronalne (14 sierpnia).
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Drewniana kaplica kryta blachą, salowa, zamknięta trójbocznie. Od frontu kruchta nakryta trójkątnym dachem. Najszersza część (nawowa) posiada po dwa prostokątne okna na bocznych ścianach. Najwyższą częścią kapliczki jest część prezbiterialna z niewielką cebulastą kopułą i prawosławnym krzyżem. W najbliższym otoczeniu budynku znajdują się setki drewnianych krzyży wotywnych.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wnętrze kaplicy -
Krzyże wotywne przy źródełku
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna, Święte miejsca i cudowne ikony. Prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie, Orthdruk, Białystok 2006, ISBN 83-85368-69-8
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
