52 Pułk Szkolny Oficerskiej Szkoły Lotniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
52 Pułk Szkolny Oficerskiej Szkoły Lotniczej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1959

Rozformowanie

1962

Tradycje
Nadanie sztandaru

2 października 1961[a]

Rodowód

24 Eskadra Szkolenia Pilotów Rezerwy
25 Eskadra Szkolenia Pilotów Rezerwy

Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

TS-8 Bies

52 Pułk Szkolny Oficerskiej Szkoły Lotniczej (52 psz OSL) – szkolny oddział wojsk lotniczych SZ PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W 1959 roku, na lotnisku w Podlodowie, na bazie 24 Eskadry Szkolenia Pilotów Rezerwy z Ułęża i 25 Eskadry Szkolenia Pilotów Rezerwy z Podlodowa, sformowano 52 Pułk Szkolny[b]. Etat nr 20/454.

W kwietniu 1959 roku przebazowano pułk na lotnisko w Oleśnicy, a już w czerwcu samoloty powróciły na macierzyste lotniska w Podlodowie i Ułężu.

13 lipca 1960 roku druga eskadra dowodzona przez kpt. pil. Ryszarda Mierzwińskiego została przydzielona do OSL im. Żwirki i Wigury, a w skład pułku przyjęto eskadrę szkolną z Radzynia Podlaskiego, którą dowodził mjr pil. Zygmunt Mazurek.

W 1961 roku zreorganizowano pułk. Etat nr 20/506 przewidywał 563 żołnierzy i 17 pracowników cywilnych.

W związku z reorganizacja oficerskich szkół lotniczych, Główny Inspektor Lotnictwa, w terminie do 30 września 1962 roku, rozformował 52 Pułk Szkolny Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego[c]. Jego jedna eskadra z Radzynia Podlaskiego stała się zalążkiem organizowanego 47 Pułku Lotnictwa Łącznikowo-Sanitarnego w Modlinie[1].

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Ufundowany przez społeczeństwo Woli Gułowskiej
  2. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0140/Org. z 30 grudnia 1958 roku
  3. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0103/Org. z 23 sierpnia 1962 roku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.