12 Lotnicza Eskadra Kierowania Ogniem Artylerii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
12 Lotnicza Eskadra Kierowania Ogniem Artylerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1952

Rozformowanie

1957

Dowódcy
Pierwszy

kpt. pil. Zygmunt Paduch

Ostatni

kpt. pil. Roman Karasimowicz

Organizacja
Numer

JW 3268

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

3 Korpus Lotnictwa Mieszanego

12 Samodzielna Lotnicza Eskadra Kierowania Ogniem Artylerii (12 lekoa) – pododdział lotnictwa artylerii Wojsk Lotniczych.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Z dniem 1 grudnia 1952 na lotnisku Wrocław-Strachowice została sformowana 12 Samodzielna Lotnicza Eskadra Kierowania Ogniem Artylerii[a]. Jednostka została zorganizowana według etatu Nr 6/134 o stanie 113 żołnierzy i 1 pracownika kontraktowego[1].

W 1954 eskadra została przebazowana na lotnisko w Oleśnicy[b], a w następnym roku włączona w skład 3 Korpusu Lotnictwa Mieszanego i przebazowana na lotnisko w Mierzęcicach[c].

W 1957 eskadra została rozformowana[d].

Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. pil. Zygmunt Paduch (1952 - 1954)
  • kpt. pil. Roman Karasimowicz (1954 -1957)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz Nr 0096/Org. Ministra Obrony Narodowej z 11 grudnia 1951.
  2. Zarządzenie Nr 06/Org. szefa Sztabu Generalnego z 2 lutego 1954 roku.
  3. Rozkaz Nr 0050/Org. Ministra Obrony Narodowej z 26 kwietnia roku.
  4. Rozkaz Nr 0054/Org. Ministra Obrony Narodowej z 6 lipca 1957 roku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.