Związek Niemieckich Spółdzielni Rolniczych w Polsce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Związek Niemieckich Spółdzielni Rolniczych w Polsce (niem. Verband deutscher landwirtschaftlicher Genossenschaften in Polen) – jeden z pięciu związków rewizyjnych spółdzielni, należących do mniejszości narodowej niemieckiej w okresie II Rzeczypospolitej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Związek utworzony został w 1910 roku we Lwowie. Związek zrzeszał spółdzielnie niemieckie w Galicji. W 1933 roku należał do niego 1 bank ludowy i 54 kasy Raiffeisena. W 1934 roku utracił uprawnienia rewizyjne. Spółdzielnie niemieckie w Galicji podporządkowane zostały polskiemu Związkowi Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Kłaczkow (red.), Ewangelicy w Radomiu i regionie (XVI-XX w.), Radom 2007.