Zbigniew Kamiński (dziennikarz)
Data i miejsce urodzenia |
10 lutego 1847 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 grudnia 1915 |
Zbigniew Kamiński ps. „Stary Apasz”[1] (ur. 10 lutego 1847 w Lublinie[2], zm. w 19 grudnia 1915 w Łodzi[3]) – polski dziennikarz, tłumacz, literat, działacz pozytywistyczny[4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Gimnazjum Lubelskie w 1865[2], w którym z Gustawem Dolińskim redagował pismo „Głos z Kąta”[5]. Następnie ukończył Szkołę Główną w Warszawie[1] i uczył matematyki w Gimnazjum Lubelskim. W latach 1875–1879 był kierownikiem redakcji „Kuriera Lubelskiego”, a od 1879 współpracownikiem „Gazety Lubelskiej”. Jednocześnie pracował w Wydawnictwie Michała Arcta. Gdy Arct przeniósł wydawnictwo do Warszawy w 1887, Kamiński przeniósł się wraz z nim, zostając ogólnym redaktorem wydawnictwa[5].
Wraz z Arctem redagował i ulepszał „Słownik Wyrazów Obcych” Henryka Wernica i Józefa Glińskiego, wydając go pod nazwą „Michała Arcta Słownik 10 000 wyrazów obcych, wyrażeń i zwrotów cudzoziemskich” (1893). Ponadto był koordynatorem metodycznym prac nad „Księgą Ilustrowaną Wiadomości Pożytecznych” (1899) i współpracował przy wydanym w 1916 „M. Arcta Ilustrowanym Słowniku Języka Polskiego”. Był autorem licznych tłumaczeń i opracowań opowiadań dla młodzieży oraz opracowań z zakresu matematyki dla szkół[5].
Ponadto publikował dla „Przeglądu Tygodniowego”, „Gazety Polskiej”[4] oraz był warszawskim korespondentem „Rozwoju”. W 1909 przeniósł się do Łodzi[1], gdzie wraz z Wiktorem Czajewskim współorganizował gazetę „Rozwój”[4], w której w latach 1909–1914 był kierownikiem działu kronika oraz sekretarzem redakcji[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był synem urzędnika Aleksandra Kamińskiego i Aleksandry z domu Gruszeckiej[2]. Przyjaźnił się z Bolesławem Prusem, Julianem Ochorowiczem oraz Gustawem Dolińskim[5]. Zmarł w łódzkim szpitalu w osamotnieniu i ubóstwie[4][6].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Kamiński współpracował przy opracowaniu i przekładach licznych publikacji. Wspólnie z Arturem Gruszeckim opracowywał i przekładał z czeskiego opowiadania dla serii Arcta „Czytanki Zajmujące dla Młodzieży” oraz publikował opowiadania w ramach serii „Zajmujące Czytanki dla Wszystkich”[5]. Ponadto współpracował przy opracowaniu publikacji takich jak:
- „Wypisy polskie w zakresie klasy III i IV szkół średnich” (1900),
- „Arytmetyczka dla dzieci”, „Arytmetyka kurs elementarny” Augusta Jeskego,
- „Nauka szybkiego rachunku” (1901),
- „Pieniądze, ich powstanie, rozwój i stan dzisiejszy” (1901),
- „Gra w szachy praktycznie wyłożona” (1901),
- „Obliczanie procentu przewodnik dla kupców i wszystkich” (1901),
- „Miary i wagi wszystkich krajów na ziemi” (1902)[5],
- „Michała Arcta Słownik 10 000 wyrazów obcych, wyrażeń i zwrotów cudzoziemskich” (1893),
- „Księgą Ilustrowaną Wiadomości Pożytecznych” (1899),
- „M. Arcta Ilustrowanym Słowniku Języka Polskiego” (1916),
oraz dokonał opracowań i tłumaczeń książek:
- „Logika” J. S. Milla (1875, niewydana),
- „Podróże Guliwera do Liliputów i Olbrzymów” Jonathana Swifta (1900),
- „Don Kiszot z La Manczy” Miguela de Cervantesa (1902),
- „Baśnie i powiastki” Hansa Christiana Andersena (1902),
- „Kurs handlowy języka esperanto” Leona Marissiaux (1908)[5],
a także jest autorem:
- „Z młodości dziadunia. Opowiadanie podług oryginału czeskiego” (Warszawa 1909, 1918, 1930),
- „Plemiona słowiańskie. Tworzenie się państw słowiańskich” (Warszawa 1909),
- „Czarna perła. Powiastka podług czeskiego oryginału J. Vana” (Warszawa 1909),
- „Najazd Niemców. Opowiadanie podług oryginału czeskiego” (Warszawa 1910),
- „Król puszty węgierskiej. Opowiadanie podług oryginału czeskiego” (Warszawa 1910),
- „W pobliżu bieguna” (Kraków 1912),
- „Dwaj rycerze. Powiastka podług oryginału czeskiego” (Warszawa 1917),
- „Robinson na Oceanie Spokojnym” (Warszawa 1935)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jan Chańko , Gazeta „Rozwój” (1897-1915): studium zródłoznawcze, Uniwersytet Łódzki, 1982 [dostęp 2023-10-30] (pol.).
- ↑ a b c Polska Akademia Umiejętności , Polski słownik biograficzny: pt. 4. Kalita Karol-Kapliński Seweryn, Skład główny w księg. Gebethnera i Wolffa, 1965 [dostęp 2023-10-30] (pol.).
- ↑ Genealodzy PL Genealogia , Zespół: 1563d / Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej św. Krzyża w Łodzi, Jednostka: 1915c / Z-1915, Katalog: Zgony, metryki.genealodzy.pl, 1915 [dostęp 2023-10-30] (pol.).
- ↑ a b c d Kronika bieżąca, „Goniec Wieczorny” (62), crispa.uw.edu.pl, 4 lutego 1916, s. 3 [dostęp 2023-10-30] .
- ↑ a b c d e f g Polska Akademia Umiejętności , Polski słownik biograficzny: pt. 4. Kalita Karol-Kapliński Seweryn, Skład główny w księg. Gebethnera i Wolffa, 1965 [dostęp 2023-10-30] (pol.).
- ↑ Z karty żałobnej, „Gazeta Łódzka” (340), 22 grudnia 1915, s. 8 [dostęp 2023-10-30] .
- ↑ Książki XIX-XX w. [online], Biblioteka Narodowa .
- Absolwenci I Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Lublinie
- Urodzeni w 1847
- Zmarli w 1915
- Ludzie urodzeni w Lublinie
- Dziennikarze związani z Łodzią
- Absolwenci i studenci Szkoły Głównej Warszawskiej
- Tłumacze literatury czeskiej
- Polscy tłumacze
- Polscy dziennikarze prasowi
- Nauczyciele związani z Lublinem