Zakon Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela
Dewiza: Taki był Bazyli Wielki | |
Nazwa łacińska |
Ordo Basilianus Sancti Johannis Baptistae Melkitarum |
---|---|
Skrót zakonny |
B. C. |
Wyznanie | |
Kościół | |
Data założenia |
1697 |
Data zatwierdzenia |
1757 |
Liczba członków |
56 (2005) |
Zakon Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela (łac. - Ordo Basilianus Sancti Johannis Baptistae Melkitarum) – katolicki zakon obrządku greckiego, żyjący według reguły zakonnej Bazylego Wielkiego. Nazywany jest również zakonem bazylianów soaryckich (łac. - Soaritarum Melkitarum) od miejscowości Choueir, gdzie znajduje się jego rezydencja.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zakon Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela został założony w Libanie w 1712 roku przez dwóch mnichów z klasztoru w Balamand. W 1722 roku ówczesny przełożony zakonu, Niczypor Karmi, opracował cztery śluby zakonne: ubóstwa, posłuszeństwa, czystości i pokory. Zakon został zatwierdzony w 1757 roku przez papieża Benedykta XIV. W 1934 roku przyjął wraz z innymi zakonami melkickimi nową konstytucję, zatwierdzoną przez Stolicę Apostolską w 1956 roku. Rezydencja i klasztory znajdują się w Libanie.
Klasztory żeńskie Zakonu Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela zaczęły powstawać od 1732 roku. Obecnie liczba bazylianek-soarytek wynosi 146 zakonnic i 25 klasztorów.
Statystyka[edytuj | edytuj kod]
Zmiana liczby członków zakonu i parafii przez nich administrowanych na przełomie XX-XXI wieku | |||
---|---|---|---|
Rok | Liczba zakonników | Liczba księży | Liczba parafii |
1988 | 61 | 42 | |
2000 | 55 | 38 | |
2001 | 59 | 39 | |
2002 | 61 | 39 | 6 |
2004 | 61 | 41 | 9 |
2005 | 56 | 41 | 8 |