Wilhelm Prokop

Wilhelm Wojciech Prokop (ur. 26 września 1897 w Raciborzu, zm. 21 października 1969 w Wodzisławiu Śląskim) – drogerzysta, dowódca powstańczy i poseł na Sejm Śląski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Franciszka i Magdaleny z domu Kłosek (Klossek), którzy prowadzili małe gospodarstwo rolno–ogrodnicze. W 1915 został wcielony do wojska niemieckiego. Walczył na froncie francuskim. Po demobilizacji, w 1919 działał w POW Górnego Śląska, a w 1920 założył w Wodzisławiu Śląskim gniazdo „Wiosna”. Jako właściciel drogerii udzielał się w Związku Kupców Śląskich, Towarzystwie Oświatowym „Ognisko” oraz ZHP.

W 1939 był dowódcą kompanii Ochotniczych Oddziałów Powstańczych. Uczestniczył w boju o Bożą Górę. Więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych Auschwitz i Sachsenhausen. Po wojnie działacz Związku Weteranów Powstań Śląskich i ZBoWiD.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (24 kwietnia 1946)^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ M.P. z 1947 r. nr 1, poz. 1 „za zasługi położone przez powstańców śląskich, którzy jako uczestnicy walk z Niemcami na terenie całego Śląska przyczynili się w szczególnej mierze do przyłączenia ziem Śląskich do Polski”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Paweł J. Newerla, Opowieści o dawnym Raciborzu, wyd. Cieszyńska Drukarnia Wydawnicza 1996.
Feliks Koneczny, Dzieje Śląska, Warszawa 1999.
Piotr Hojka, Wodzisław Śląski i ziemia wodzisławska w czasie II wojny światowej, Wodzisław Śląski 2011.

[1] M.P. z 1947 r. nr 1, poz. 1 „za zasługi położone przez powstańców śląskich, którzy jako uczestnicy walk z Niemcami na terenie całego Śląska przyczynili się w szczególnej mierze do przyłączenia ziem Śląskich do Polski”.

[1]