Wiktor Amadeusz I
| |
| |
| książę Sabaudii | |
| Okres |
od 1630 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Ludwik Amadeusz, |
| Odznaczenia | |
 
| |
Wiktor Amadeusz I, wł. Vittorio Amedeo I di Savoia (ur. 8 maja 1587 w Turynie, zm. 7 października 1637) – książę Sabaudii w latach 1630-1637, tytularny król Cypru i Jerozolimy. Znany był również jako Lew z Suzy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Turynie jako drugi syn Karola Emanuela I, księcia Sabaudii i Katarzyny Michaliny Habsburg, księżniczki hiszpańskiej (córki Filipa II Habsburga). Większość swojego dzieciństwa spędził na dworze królewskim, w Madrycie. Kiedy zmarł jego starszy brat – książę Filip Emanuel, Wiktor Amadeusz stał się oficjalnym następcą tronu księstwa i złożył królewską przysięgę na dworze w Racconigi (21 stycznia 1607). Jego ojciec zmarł w 1630 i wtedy Wiktor Amadeusz został księciem Sabaudii. Musiał poprawić stosunki Sabaudii z Hiszpanią i Francją oraz wzmocnić obronę wojskową księstwa. Podpisał traktat pokojowy z Hiszpanią – traktat z Cherasco, na jego mocy Sabaudia otrzymała z powrotem Pinerolo, jednak oddała je Francji w zamian za Genewę.
25 września 1637 Wiktor Amadeusz poczuł się źle po obiedzie zjedzonym z księciem Créqui. Został zawieziony do Turynu i zmarł tam 7 października 1637.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Po zażegnaniu kryzysu z Hiszpanią, Wiktor Amadeusz został ożeniony z córką króla Francji – Henryka IV Burbona i jego drugiej żony – Marii Medycejskiej, Krystyną Marią (1606-1663), która po śmierci męża została regentką księstwa w latach 1637-1663. Para miała kilkoro dzieci:
- Ludwika Amadeusza (1622-1628),
- Franciszka Hiacynta (1632-1638),
- Karola Emanuela (1634-1675),
- Ludwikę Krystynę (1629-1692), żonę jej wuja – Maurycego Sabaudzkiego
- Małgorzatę Jolantę (1635-1663), żonę Ranuccio II Farnese, księcia Parmy
- Henriettę Adelajdę (1636-1676), żonę Ferdynanda Marii Wittelsbacha, elektora Bawarii
- Katarzynę Beatrice (1636-1637).
Ordery[edytuj | edytuj kod]
Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) w 1602[1], a od 1630 Wielki Mistrz[2]
Rodowód[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).
