Wieniamin Konnow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieniamin Fiodorowicz Konnow
Data i miejsce urodzenia

27 września 1921
Symbirsk

Data śmierci

1991

Zawód, zajęcie

polityk

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”

Wieniamin Fiodorowicz Konnow (ur. 27 września 1921 w Symbirsku, zm. 1991) – radziecki polityk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1926 mieszkał z rodziną w Briańsku, od 1929 w Smoleńsku, a od 1934 w Samarze, gdzie 1939 ukończył szkołę, po czym wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Lotniczego. Od jesieni 1939 do października 1940 odbywał służbę wojskową, następnie zdemobilizowany ze względu na stan zdrowia, od jesieni 1941 studiował w Kujbyszewskim Instytucie Industrialnym, 1942-1946 studiował w Kujbyszewskim Instytucie Lotniczym, po ukończeniu którego pracował jako inżynier w biurze doświadczalno-konstruktorskim w fabryce im. Frunzego, od 1950 kierował biurem konstruktorskim. Od 1952 członek KPZR, od 1956 funkcjonariusz partyjny, od lutego 1971 do stycznia 1976 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Kujbyszewskiej Rady Obwodowej, 1975-1989 przewodniczący Komitetu Kontroli Partyjnej RFSRR, następnie na emeryturze. W latach 1976-1990 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR. 1974-1979 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR IX kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]