Wieża zegarowa w Bitoli
41°01′51″N 21°20′02″E/41,030833 21,333889 Wieża zegarowa w Bitoli | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
wieża zegarowa |
| Wysokość całkowita |
32 m |
| Ukończenie budowy |
lata 30. XIX wieku |
Położenie na mapie Macedonii Północnej  | |
| 41°01′51″N 21°20′02″E/41,030833 21,333889
| |
Wieża zegarowa w Bitoli – wieża zegarowa w Bitoli, w Macedonii Północnej. Została ukończona najprawdopodobniej w latach 30. XIX wieku. Wieża jest jedną z najbardziej charakterystycznych budowli miasta i stanowi atrakcję turystyczną.
Wieża zbudowana jest na planie prostokąta, a jej wysokość wynosi 32 m. W górnej części wieży, na każdym z czterech boków, umieszczone są tarcze zegarowe. Na samej górze znajduje się kopuła[1][2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o wieży zegarowej w Bitoli pochodzi z 1664 roku, jednak obecna wieża powstała najprawdopodobniej w latach 30. XIX wieku, za panowania tureckiego. Wieża zbudowana jest z kamiennych bloków, według legendy Turcy zebrali od okolicznych mieszkańców 60 tys. jajek, które użyto do wytworzenia zaprawy[1][2].
Do 1912 roku czas mierzony był dawną turecką metodą, tzw. „alaturka”, uzależnionej od wschodów i zachodów słońca[3]. Upływający czas oznajmiano pierwotnie biciem w dzwony, które znajdowały się w wieży[1].
W 1927 roku na bokach wieży po raz pierwszy pojawiły się zegary, które wyposażone były w mechanizm zegarowy wyprodukowany przez niemiecką firmę Konfage. Nowy mechanizm, podarowany przez Niemców w podzięce za utworzenie w Bitoli niemieckiego cmentarza wojennego, zainstalowano w roku 1936. W 1970 roku wieżę wyposażono w instrument klawiszowy, a upływający czas sygnalizują odtąd również wygrywane melodie[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Саат кула Битола. bitola.info. [dostęp 2021-05-12]. (mac.).
- ↑ a b c Clock Tower in Bitola. bitolatourist.info. [dostęp 2021-05-12]. (ang.).
- ↑ Avner Wishnitzer. Our Time: On the Durability of the Alaturka Hour System in the Late Ottoman Empire. „Int. J. Turkish Studies”. Vol. 16, s. 47–69, 2010. (ang.).