Westland Tai Poutini National Park
43°23′S 170°11′E/-43,383333 170,183333 Jezioro Lake Matheson, w tle Góra Cooka i Góra Tasmana odbijające się w tafli jeziora | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
1960 |
| Powierzchnia |
1319,8 km² |
Położenie na mapie Nowej Zelandii  | |
| 43°23′S 170°11′E/-43,383333 170,183333
| |
Westland Tai Poutini National Park – jeden z czternastu parków narodowych w Nowej Zelandii. Zlokalizowany jest na zachodnim wybrzeżu Wyspy Południowej. Został utworzony w 1960 roku. Zajmuje powierzchnię 1319,8 km²[1]. Tak jak pozostałe parki narodowe w Nowej Zelandii, jest zarządzany przez Department of Conservation. Należy do grupy Te Wāhipounamu – czterech nowozelandzkich parków narodowych wpisanych razem na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obszar parku rozciąga się od górskich szczytów w Alpach Południowych, przez tropikalne puszcze, aż do plaż nad Morzem Tasmana w regionie West Coast. W krajobrazie parku można spotkać zarówno wysokie góry, lodowce, jak i mokradła. Na terenie parku są pozostałości po wydobyciu złota.
Miejsca na terenie parku[edytuj | edytuj kod]
Flora[edytuj | edytuj kod]
W Parku Narodowym Westland występują typowe dla Nowej Zelandii wiecznie zielone tropikalne puszcze. Na terenie całego parku rośnie ponad 600 gatunków i odmian roślin naturalnie występujących w Nowej Zelandii. Wiele z nich zagrożonych jest przez inwazyjne gatunki zwierząt roślinożernych, między innymi introdukowaną pałankę kuzu (lis workowaty)[2].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Na terenach podmokłych w pobliżu wybrzeża można spotkać gatunki takie jak perkoz dwuczuby i czapla biała. W niższych partiach lasu zamieszkuje populacja odmiany kiwi: zagrożonego Apteryx rowi[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ LINZ Data Service. Land Information New Zealand. [dostęp 2017-12-09]. (ang.).
- ↑ Westland Tai Poutini National Park Management Plan. Department of Conservation, grudzień 2001, poprawiony w czerwcu 2008 i kwietniu 2014. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
- ↑ Departament of Conservation. [Dostęp 8 lipca 2009].