Warszawski Bank Stołeczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Warszawski Bank Stołeczny S.A.
b. Dom Bankowy Ryszard Gałczyński i Romuald Haller
Data założenia

1920[1]

Data likwidacji

1925[1]

Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Adres

pl. Napoleona 3 (ob. pl. Powstańców Warszawy)

Prezes

Karol Niezabitowski (ost.)[1]

Warszawski Bank Stołecznybank działający w latach międzywojennych w Warszawie.

Bank powstał w 1920 z przekształconego Domu Bankowego Ryszard Gałczyński i Romuald Haller (1918−1920), a zlikwidowany został w 1925[1]. Jego współwłaścicielem (60 % udziałów) był m.in. Antoni Jaroszewicz[2].

W latach 1921–1925 utrzymywał oddział pod nazwą Warschauer City – Bank/Warszawski Bank Stołeczny w Gdańsku, z siedzibą przy Langgasse 50/51 (ob. ul. Długa).

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

  • 1920−1922 − Adam Zamoyski
  • 1922−1925 − Karol Niezabitowski[1]

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

W 1921 jego siedziba mieściła się przy pl. Napoleona 3 (ob. pl. Powstańców Warszawy).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Wojciech Morawski: Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku. Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 178. ISBN 83-7079-947-7.
  2. Rekiny biznesu II Rzeczypospolitej | Niepodległa [online], dzieje.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]