Wacław Gołębiowski (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Gołębiowski
Ilustracja
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

28 września 1886
Ujazdówek

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1915
Jastków

Przebieg służby
Lata służby

1907−1915

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 pułk piechoty LP

Stanowiska

dowódca sekcji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości
Cmentarz w Jastkowie widok współczesny

Wacław Gołębiowski (ur. 28 września 1886 w Ujazdówku, zm. 2 sierpnia 1915 pod Jastkowem) − żołnierz armii rosyjskiej i sierżant Legionów Polskich, uczestnik I wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Kazimierza i Franciszki z d. Morawska[1]. Uczeń Szkoły Średniej w Płocku, relegowany za udział w strajku szklonym, dokończył naukę w Puławach. W 1907 zmobilizowany do armii rosyjskiej, służył w gwardii carskiej w Carskim Siole. Po zwolnieniu z wojska przeniósł się do Lwowa. Od 2 sierpnia 1914 ochotnik w Legionach Polskich, został przydzielony do 1 kompanii 1 pułku piechoty. W jej szeregach w stopniu sierżanta walczył podczas I wojny światowej.

Szczególnie odznaczył się podczas bitwy pod Kamieńcem (25 V 1915), gdzie „wysłany na patrol przed pozycje, natknął się na nieprzyjaciela. Bez wahania rzucił się na wroga, który zaskoczony zdecydowanym atakiem, poddał się. Do niewoli wzięto oficera i 30 żołnierzy”[1]. Za tę postawę otrzymał Order Virtuti Militari.

Poległ podczas bitwy pod Jastkowem, został pochowany na cmentarzu w Borzechowie[1]. Obecnie jego grób znajduje się na cmentarzu w Jastkowie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Polak (red.) 1993 ↓, s. 62.
  2. Pomarański 1931 ↓, s. 104 poz.87.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]