Włodzimierz Prądzyński

Włodzimierz Prądzyński

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 maja 1942 Osina
profesor doktor habilitowany inżynier nauk leśnych
Specjalność: chemia drewna, chemiczna technologia drewna, ochrona środowiska w drzewnictwie, technologia leśnych produktów ubocznych
Alma Mater	Akademia Rolnicza w Poznaniu
Doktorat	1974 Akademia Rolnicza w Poznaniu
Habilitacja	1986 Akademia Rolnicza w Poznaniu
Profesura	1993
Doktor honoris causa Uniwersytet Techniczny w Zwoleniu – 2004 Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie – 2005
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Akademia Rolnicza w Poznaniu/Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Okres zatrudn.	od 1968
Członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów
Okres spraw.	1996–2012
Dziekan Wydziału Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
Okres spraw.	1999–2005
Odznaczenia

Włodzimierz Prądzyński (ur. 29 maja 1942 w Osinie) – polski naukowiec i nauczyciel akademicki. Profesor doktor habilitowany inżynier nauk leśnych.

Życiorys

W dzieciństwie mieszkał w Kole, gdzie ukończył szkołę podstawową i gimnazjum. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Wielkiego w Kole, ale maturę zdał w Dzierżążnie w 1960. W latach 1961−1966 studiował na Akademii Rolniczej w Poznaniu, po ukończeniu studiów przez rok pracował w Poznańskich Zakładach Papierniczych.

1 stycznia 1968 rozpoczął pracę na Wydziale Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, początkowo w Katedrze Technologii Leśnej Produktów Niedrzewnych, a od 1970 w Instytucie Chemicznej Technologii Drewna. W 1974 obronił pracę doktorską, uzyskując stopień doktora nauk technicznych i rozpoczął pracę jako adiunkt. W 1986 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1991 został mianowany profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Chemicznej Technologii Drewna, a dwa lata później uzyskał tytuł profesora nauk leśnych z zakresu drzewnictwa. Nominację wręczył mu prezydent Lech Wałęsa.

W latach 1987−1990 był prodziekanem wydziału, a w latach 1990−1996 i 1999−2005 dziekanem Wydziału Technologii Drewna. W latach 1994−2012 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Chemicznej Technologii Drewna. Od 1996 do 2012 był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.

Był wiceprzewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego „Cepelia” (1980−1984), sekretarzem (1996−2003) i wiceprzewodniczącym (od 2003) Komitet Nauk Leśnych i Drzewnych Polskiej Akademii Nauk Oddział w Poznaniu. Wieloletni członek, wiceprzewodniczący i przewodniczący Komitetu Technologii Drewna PAN (od 2012). Od 2003 jest członkiem Rady Muzealnej w Biskupinie. W latach 1993−1997 był członkiem Komitetu Ekspertów MEN w zakresie drzewnictwa, od 1995 jest członkiem, a od 2002 wiceprzewodniczącym i później przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Technologii Drewna. W latach 2001−2011 był członkiem Rady Naukowej „Acta Lignaria et Industria” i rady redakcyjnej „Facultatis Ecologiale” na Słowacji. W latach 2009−2012 był członkiem Zespołu Integracyjno-Eksperckiego Nauk Leśnych PAN.

W latach 1996−2012 był redaktorem „Roczników” Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Jest autorem ponad 200 publikacji, 1 monografii i 50 prac konferencyjnych. Współpracuje z Uniwersytetem Botaniki Czeskiej Akademii Nauk i Uniwersytetem Technicznym w Zwoleniu.

Nagrody i wyróżnienia

Wyróżniony m.in. nagrodą Rektora Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, dyplomem uznania Uniwersytetu Technicznego w Zwoleniu, nagrodą Ministerstwa Edukacji Narodowej (1997). Otrzymał także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Zwoleniu (2004) i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (2005).

W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2012 roku został uhonorowany Kordelasem Leśnika Polskiego, przyznawanym przez Lasy Państwowe.

Życie prywatne

Żonaty od 1966. Ma syna − Rafała i troje wnucząt. Mieszka na Podolanach.

Jest członkiem Stowarzyszenia „Zakole”, skupiającego entuzjastów miasta Koła.