Władysław Pietrusiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Pietrusiak
Zenek, Tadek, Marek
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1909
Uleniec

Data i miejsce śmierci

po 24 czerwca 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie,
Gwardia Ludowa,
Armia Ludowa

Stanowiska

dowódca Okręgu Częstochowskiego GL

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa †

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Władysław Pietrusiak, ps. Zenek, Tadek, Marek (ur. 27 lipca 1909 w Uleńcu, zm. po 24 czerwca 1944 w Warszawie) – polski działacz komunistyczny, dowódca Okręgu Częstochowskiego Gwardii Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotnika rolnego Jana i jego żony Natalii, od 1927 członek Komunistycznej Partii Polski. Po odbyciu służby wojskowej posiadał stopień plutonowego rezerwy, od 1932 do 1938 członek Komitetu Dzielnicowego KPP w Grójcu. Walczył w kampanii wrześniowej, od 1942 członek KD PPR, organizator komórek PPR i GL. Był zastępcą dowódcy oddziału partyzanckiego Józefa Rogulskiego „Wilka”, podczas walki z hitlerowcami pod Studzianną został ciężko ranny. Następnie był członkiem sztabu GL Okręgu Warszawa-Lewa Podmiejska, od stycznia do kwietnia 1943 dowodził oddziałami GL Dzielnicy Grójec. W marcu 1943 podczas ataku na wieś Uleniec z rąk hitlerowców zginęła jego matka, teściowa, siostra i 9 letnia córka Hanna. Od czerwca 1943 do lutego 1944 był dowódcą Okręgu Częstochowskiego, mianowany porucznikiem GL, a następnie kapitanem AL. W marcu 1944 został dowódcą Okręgu nr 3.

Aresztowany 24 czerwca 1944 został osadzony na Pawiaku i tam zamordowany przez Niemców. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu parafialnym w Worowie[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Od 1973 był patronem 1 pułku rozpoznania radioelektronicznego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Pietrusiak, Mogily.pl
  2. M.P. z 1947 r. nr 143, poz. 863 „za udział w walce konspiracyjnej z okupantem”.
  3. Leszkowicz 2022 ↓, s. 749.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
  • Warszawa Prawa Podmiejska 1942–1944, Z walk PPR, GL-AL, praca zbiorowa pod redakcją Benona Dymka, Wyd. MON, Warszawa 1973, s. 834.