Twierdza Kamerlengo
43°30′55″N 16°14′51″E/43,515278 16,247500 nr rej. Z-3634[1]
| |
 Widok z południa (2019) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Vukovarska 2 |
| Typ budynku | |
| Architekt |
Lorenzo Pincino |
| Wysokość do dachu |
20,5 m |
| Rozpoczęcie budowy |
1423 |
| Ukończenie budowy |
1437 |
| Pierwszy właściciel | |
Plan budynku
| |
Położenie na mapie żupanii splicko-dalmatyńskiej  | |
Położenie na mapie Chorwacji  | |
| 43°30′55″N 16°14′51″E/43,515278 16,247500
| |
Twierdza Kamerlengo[2] (chorw. Kaštel Kamerlengo[1]) – zamek z XV wieku w Trogirze w Chorwacji, część zabytkowego miasta Trogir – obiektu z listy światowego dziedzictwa UNESCO; współcześnie muzeum.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1420 roku Trogir został zdobyty przez Republikę Wenecką[3]. Twierdza została wzniesiona przez mistrza budowlanego Marina Radojeva[3] według projektu inżyniera wojskowego Lorenza Pincina[1] z Bergamo[3] w latach 1424–1437 w celu ochrony nabrzeża miasta[4]. Nazwa pochodzi od nazwy komornika, szambelana miasta (wł. camerlengo[3]) z czasów Republiki Weneckiej[5]. Twierdza służyła za magazyn wojskowy, mieściła także wytwórnię oleju[6]. W XIX wieku wyburzono zabudowę znajdującą się na dziedzińcu twierdzy tj. budynki dla kasztelana i załogi oraz kaplicę św. Marka[3]. Obiekt współcześnie jest atrakcją turystyczną[7], stanowi muzeum; po gruntownej rewitalizacji mury obronne zostały udostępnione dla turystów. Wieża jest wykorzystywana jako punkt widokowy. W miesiącach letnich twierdza jest miejscem występów artystycznych i imprez[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Twierdza została wzniesiona w południowo-zachodnim narożniku miasta[4]. Powstała na planie czworoboku[5]. Główna dziewięcioboczna wieża[4] ma wysokość 20,5 m[5] i wzniesiono ją na starszej konstrukcji genueńskiej – wieży Veriga[3] z 1380 roku[5]. Mury zaopatrzono w machikuły i blanki[4]. Umieszczono na nich wizerunki herbów admirała Pietra Loredana, doży Francesca Foscariego i księcia Magdalena Contariniego[3].
Za murami twierdzy na dziedzińcu znajdowały się budynki dla kasztelana i jego załogi oraz kaplica św. Marka. Pierwotnie obiekt był otoczony fosą od północy i wschodu; od północy znajdowało się wejście główne z mostem zwodzonym[3]. Obecnie od północy do twierdzy przylega Batarija[8] – boisko do piłki nożnej[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok z lotu ptaka -
Widok od strony lądu (2017) -
Fragment murów z herbem Pietra Loredana -
Główna wieża -
Wnętrze wieży -
Narożnik murów obronnych -
Dziedziniec -
Boisko za twierdzą
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Registar Kulturnih Dobara [online], registar.kulturnadobra.hr [dostęp 2023-05-21].
- ↑ Trogir w Chorwacji to jedna z pereł Adriatyku – przewodnik po głównych atrakcjach miasta [online], HISTORIA.org.pl, 5 sierpnia 2011 [dostęp 2023-05-18].
- ↑ a b c d e f g h i j Kamerlengo Castle: abandoned military citadel (Trogir) – Croatia [online], ermakvagus.com [dostęp 2023-05-18].
- ↑ a b c d Stuart Rossiter, Yugoslavia: the Adriatic Coast, The Blue guides, London: Benn, 1969, s. 129, ISBN 978-0-510-02505-2.
- ↑ a b c d Ivo Delalle, Guide to Trogir, Općinski turistički savez, 1967, s. 56 [dostęp 2023-05-18] (ang.).
- ↑ Ivo Delalle, Guide to Trogir, Općinski turistički savez, 1967, s. 26 (ang.).
- ↑ European Journal of Tourism Research: Volume 8, Year: 2014, International University College, 1 października 2014, s. 89 [dostęp 2023-05-18] (ang.).
- ↑ Igralište Batarija – Stadiony.net [online], stadiony.net [dostęp 2023-05-21].
| Kulturowe | |
|---|---|
| Przyrodnicze |
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią, Ukrainą i Włochami