Test Cochrana–Mantela–Haenszela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Test Cochrana–Mantela–Haenszela (ang. Cochran–Mantel–Haenszel test, w skrócie CMH test) – test statystyczny w ramach którego badany jest związek między dwiema zmiennymi dychotomicznymi, przy jednoczesnym uwzględnieniu trzeciej zmiennej zakłócającej, która jest zmienną nominalną. Twórcami testu są William Gemmell Cochran, Nathan Mantel i William Haenszel. [1]

Test CMH jest często używany w biostatystyce.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. [1] Introduction to the Cochran-Mantel-Haenszel Test
  2. [2] Introduction to the Cochran-Mantel-Haenszel Test