Tadeusz Tabaczyński (poseł)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Tabaczyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 października 1868
Faściszowa

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1938
Poznań

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 1919
do 1922

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Poseł I kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1922
do 1927

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Tadeusz Tabaczyński (ur. 2 października 1868 w Faściszowej, zm. 4 stycznia 1938 w Poznaniu) – polski kolejarz, urzędnik, dziennikarz, działacz polityczny, poseł na Sejm Ustawodawczy i I kadencji w II RP z ramienia Związku Ludowo-Narodowego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do szkoły powszechnej w Tarnowie. Maturę zdał w 1888 roku w Wyższej Szkole Realnej w Krakowie. W 1891 roku skończył wiedeńską akademię handlową. Odbył również kurs techniczny przy Sztabie Generalnym w Wiedniu. Po skończeniu studiów pracował w Dyrekcji Kolei w Krakowie[1].

Był członkiem Rady Naczelnej i Komitetu Wykonawczego Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. Był także członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej i prezesem zarządu okręgowego w Krakowie. Prezes dyrekcji Stowarzyszenia Spożywczego Kolejarzy w Krakowie oraz prezes krakowskiego oddziału towarzystwa wstrzemięźliwości „Eleuteria”[2]. Był redaktorem dwutygodnika „Nowy Kolejarz”, a także korespondentem „Łącznika” oraz „Wieńca i Pszczółki”[3]. Publikował też w „Słowie Polskim” i „Ojczyźnie”[4]. Podczas I wojny światowej był członkiem krakowskiego oddziału Centralnego Komitetu Narodowego. Od 4 listopada 1918 roku do 27 stycznia 1919 roku był członkiem Polskiej Komisji Likwidacyjnej. Pełnił tam funkcję zastępcy naczelnika Wydziału Robót Publicznych. Od 28 listopada 1918 roku był radnym Krakowa. W 1919 roku uzyskał mandat z listy nr 6 Polskie Stronnictwo Ludowe "Piast", Narodowa Demokracja i chrześcijańska społeczność w okręgu wyborczym nr 37 (pow. Chrzanów, Oświęcim i Biała). Pracował w komisjach: komunikacyjnej, ochrony pracy, spraw morskich, a także był przewodniczącym komisji badań więzień i obozów koncentracyjnych[1].

Podczas wojny polsko-bolszewickiej brał udział w organizowaniu kolei na froncie północno-wschodnim. W odrodzonym państwie zajął się działalnością na rzecz polskiej emigracji. Odwiedził m.in Francję, Anglię i Brazylię, gdzie badał i wspomagał działalność Polonii. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Emigracyjnego[5]. W 1922 odnowił mandat poselski z listy nr 8 Chrześcijański Związek Jedności Narodowej w okręgu wyborczym 42 (pow. Kraków, Chrzanów, Oświęcim, Podgórze, Olkusz i Miechów). Pracował w komisji komunikacyjnej. Po zakończeniu kadencji wrócił na krótko do pracy na kolei. Następnie mieszkał w Zakopanem, gdzie należał do Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego[1].

W 1937 roku ze względu na zły stan zdrowia przeniósł się do Poznania. Zmarł 4 stycznia 1938 roku. Został pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był synem powstańca styczniowego Czesława Aleksego Tabaczyńskiego i Julii z Tabaczyńskich. Jego dziadek Józef Tabaczyński był powstańcem listopadowym i uczestnikiem walki o niepodległość Meksyku. Ożenił się z Wilhelminą Ilnicką z którą miał trójkę dzieci: lekarkę Olgę (po mężu Lipczyńską), dziennikarza „Kuriera Poznańskiego” Stanisława i dziennikarza katowickiej „Polonii” Jana[4][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Parlamentarzyści - Tadeusz Tabaczyński [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2024-05-16].
  2. ↑ R. 3, nr 16 (17 kwietnia 1909) Tygodnik Chrzanowski : pismo poświęcone sprawom powiatu chrzanowskiego, s. 4.
  3. ↑ Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku, Poznań 1920, s. 192 (pol.).
  4. ↑ a b Warszawski Dziennik Narodowy R. 4, nr 6 (7 stycznia 1938), s. 6.
  5. ↑ Józef Okołowicz, Dr Leopold Caro a P. T. E., 1914, s. 3 (pol.).
  6. ↑ https://www.sejm-wielki.pl/b/iirp.1698 - baza M. Minakowskiego

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Tabaczyński_(poseł)&oldid=73796294”