Tadeusz Perkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Perkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1896
Warszawa

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 1942
Ustronie

Kierownik Konsulatu Generalnego RP w Mińsku
Okres

od 1926
do 1927

Poprzednik

Stanisław Eska

Następca

Witold Kolankowski

Zastępca Komisarza Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Gdańsku
Okres

od 1937
do 1939

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Kawaler I Klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia) Order Trzech Gwiazd V klasy (Łotwa) Krzyż Kawalerski Orderu Białej Róży Finlandii Komandor Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa

Tadeusz Perkowski h. Peretyakowicz (ur. 16 listopada 1896 w Warszawie, zm. 27 czerwca 1942 w Ustroniu na Wileńszczyźnie)[1] – polski prawnik, urzędnik konsularny i dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn warszawskiego lekarza Seweryna Perkowskiego i Wandy Teresy z d. Gorskiej, brat bliźniak Józefa[2]. Ukończył gimnazjum w Warszawie, studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1923) i studia uzupełniające na uniwersytecie w Hadze.

W latach 1918–1920 służył jako ochotnik w polskiej armii, od 1921 zatrudniony w polskiej służbie zagranicznej, w której powierzono mu cały szereg funkcji, m.in. był urzędnikiem Departamentu Politycznego MSZ (1921–1924)[3], sekretarzem poselstwa w Moskwie (1924–1926), kier. konsulatu generalnego w Mińsku (1926–1927), sekr. poselstwa w Moskwie (1927–1928), urzędnikiem ds. litewskich/kier. referatu bałtyckiego w wydziale wschodnim Departamentu Politycznego MSZ (1928–1936), sekr. generalnym delegacji do rokowań polsko-litewskich w Kłajpedzie, a od 1937 pełnił funkcję zastępcy Komisarza Generalnego RP w Gdańsku[4]. W 1942 zamordowany przez sowietów w Ustroniu w powiecie brasławskim[5].

W 1933 ożenił się z Ireną Skarbek-Borowską (ur. 1899), z którą miał dwóch synów Jana (ur. 1934) i Zygmunta (ur. 1937), obaj zostali inżynierami[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Perkowski h. Peretyakowicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-06-25].
  2. Perkowski, Seweryn Fabian (1845–1907) [w:] Polski Słownik Biograficzny T. XXV/1980, s. 621–622
  3. Rocznik Służby Zagranicznej RP 1938, s. 213, [w:] [1]
  4. a b Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1936, s. 563
  5. Tadeusz Perkowski h. Peretyakowicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-09-01].
  6. a b Perkowski Tadeusz, pseud. Jan Ochota (1896-1942) [w:] Polski Słownik Biograficzny T. XXV/1980, s. 622-623
  7. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 12, 1939. 
  8. Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 154
  9. Eesti tänab 1919-2000, Tallinn: Eesti Vabariigi Riigikantselei, 2000, s. 152-155, ISBN 9985-60-778-3 [dostęp 2014-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-27] (est.).
  10. Piotr Łossowski: Dyplomacja Drugiej Rzeczpospolitej. Z dziejów polskie służby zagraniczej, Warszawa 1992, s. 116