Szpital Zakonu Bonifratrów św. Jana Bożego w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szpital Zakonu Bonifratrów
św. Jana Bożego w Łodzi
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Kosynierów Gdyńskich 61

Typ budynku

szpital

Architekt

Józef Kaban-Korski

Rozpoczęcie budowy

1928

Ukończenie budowy

1939

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, na dole znajduje się punkt z opisem „Szpital św. Jana Bożego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szpital św. Jana Bożego”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szpital św. Jana Bożego”
Ziemia51°43′04,6″N 19°28′14,4″E/51,717944 19,470667
Strona internetowa

Szpital Zakonu Bonifratrów Św. Jana Bożego w Łodziszpital prowadzony przez bonifratrów, położony przy ul. Kosynierów Gdyńskich 61 w Łodzi. Patronem szpitala jest św. Jan Boży.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowa szpitala wg projektu architekta Józefa Kabana-Korskiego[1] rozpoczęła się w sierpniu 1928, kiedy ks. biskup Wincenty Tymieniecki dokonał poświęcenia kamienia węgielnego[2]. Początkowo planowano zbudować obiekt mieszczący 300 łóżek, obejmujący ambulatoria i poradnie dla matek. W 1939 pozostało do wykończenia 1 skrzydło szpitala, które planowano zrealizować we wrześniu jednak w wyniku wybuchu II wojny światowej szpital (wraz z domem zakonników) został zajęty przez Niemców nim został otwarty[3].

Po wojnie szpital upaństwowiono[3]. Ponadto w 1945 do Łodzi przybyli Bonifratrzy z Wilna, którzy uruchomili w odzyskanym domku aptekę ziołoleczniczą[2]. W 1972 zakon podjął inicjatywę dotyczącą budowy drugiego domu. Zgodę uzyskał w 1978, a dom powstał w 1980. W obiekcie umieszczono wówczas poradnię ziołolecznictwa wraz z apteką[2]. Szpital był prowadzony przez zarząd miejski do 1999[4]. 1 stycznia 2000 szpital powrócił do Zakonu Bonifratrów[3]. W 2015 na szpital zostało przepisane 3,5 mln zł przez dra Wacława Łęckiego[5]. Z uzyskanych środków szpital został rozbudowany o Centrum Medyczne im. dr. Wacława Łęckiego[6].

Struktura[edytuj | edytuj kod]

Szpital ma 126 łóżek. Obejmuje oddziały: wewnętrzny, chirurgii ogólnej, okulistyczny i medycyny paliatywnej, a także zespół rehabilitacji leczniczej. Ponadto obejmuje poradnię POZ oraz przychodnię specjalistyczną obejmującą poradnie: chirurgii ogólnej, kardiologiczną, okulistyczną, proktologiczną, diabetologiczną, dermatologiczną, urologiczną, ginekologiczną, otolaryngologiczną, geriatryczną, endokrynologiczną, gastrologiczną, laryngologiczną, neurologiczną i medycyny paliatywnej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Arkadiusz Grzegorczyk, Ilustrowana encyklopedia historii Łodzi. Okres II Rzeczpospolitej lata 20., lata 30. XX wieku, t. IX, [MyDesign], 2015, ISBN 978-83-939822-0-2, ISSN 1731-092X, OCLC 934685762 [dostęp 2021-10-01].
  2. a b c Bonifratrzy – Klasztor w Łodzi pw. św. Rafała Archanioła [online], bonifratrzy.pl [dostęp 2021-10-01].
  3. a b c d Szpital Zakonu Bonifratrów św. Jana Bożego – Łódź [online], bonifratrzy.pl [dostęp 2021-10-01].
  4. Do Łodzi wraca przedwojenna tradycja balów na rzecz szpitali [online], Łódź Nasze Miasto, 1 lutego 2010 [dostęp 2021-10-03] (pol.).
  5. Hojność utopisty [online], gosc.pl, 29 października 2015 [dostęp 2021-10-01].
  6. Bonifratrzy – Klasztor w Łodzi pw. św. Rafała Archanioła [online], bonifratrzy.pl [dostęp 2021-10-01].