Szkoła edeska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bizantyjska ikona przedstawiająca Abgara V

Szkoła edeska (syr. ܐܣܟܘܠܐ ܕܐܘܪܗ) – często mylona ze szkołą nisibiską, termin określający styl wypracowany przez teologów syryjskich. Została założona ok. II wieku przez królów z dynastii Abgarów. W 363 roku Nisibis został zajęty przez Persów zmuszając uczonych, do jego opuszczenia. Skierowali się do Edessy, a na czele nowej szkoły stanął Efrem Syryjczyk, doprowadzając do jej rozkwitu[1].

Po schizmie z 489 roku, cesarz bizantyński Zenon Izauryjczyk zamknął szkołę za wykładanie doktryny nestoriańskiej, przez co skupieni tam teologowie powrócili do Nisibisu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. MONASTIC LIFE IN THE SYRIAN ORTHODOX CHURCH OF ANTIOCH. [dostęp 27/3/2012]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)]. (ang.).
  2. The School of Edessa, Nestorian.org.