Synagoga w Strykowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synagoga w Strykowie
Ilustracja
1916, fot. Narcyz Witczak-Witaczyński
Państwo

 Polska

Miejscowość

Stryków

Budulec

murowana

Data likwidacji

1939

Data zburzenia

1941

brak współrzędnych

Synagoga w Strykowie – murowana synagoga istniała w Strykowie do 1939. W grudniu 1939 została spalona, a następnie, jesienią 1941 została wysadzona ładunkami wybuchowymi przez Niemców.

Dokument ustanawiający gminę żydowską w Łodzi (datowany na 1806 a znajdujący się obecnie w łódzkim Archiwum Państwowym) wymienia właśnie strykowską synagogę, jako tę, której wcześniej podlegali ówcześni łódzcy Żydzi[1].

Stryków w XVIII i XIX wieku był silnym ośrodkiem chasydyzmu. Swój dwór założył tu cadyk Elimelech Menachem Mendel Landau. W pierwszej dekadzie XX wieku nauczał tu rabin Efraim Izaak Fiszel. Ze Strykowa pochodził także Łazarz Andrysowicz – twórca polskiego drukarstwa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Rykała: Żydowska przestrzeń sakralna dawnej i współczesnej Łodzi na przykładzie synagog i domów modlitwy. W: Kulesza M. (red.): Czas i przestrzeń w naukach geograficznych. Wybrane problemy geografii historycznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2008, s. 113. ISBN 978-83-7525-225-5. [dostęp 2018-09-16].