Synagoga w Nieświeżu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synagoga w Nieświeżu
Ilustracja
Synagoga w 1930
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Nieśwież

Budulec

murowana

Data budowy

przełom XVI i XVII w.

Data likwidacji

1941

Data zburzenia

1945

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Synagoga w Nieświeżu”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Synagoga w Nieświeżu”
53°13′07,40″N 26°40′37,96″E/53,218722 26,677211

Synagoga w Nieświeżu zwana Główną lub Wielką (biał. Галоўная сінагога ў Нясвіжы) – żydowska bóżnica zbudowana w Nieświeżu na przełomie XVI i XVII wieku istniejąca do 1940. Do wybuchu II wojny światowej największa synagoga w mieście (jeden z siedmiu domów modlitewnych w Nieświeżu). Jedna ze starszych bóżnic, które powstały na terenach I Rzeczypospolitej, zamknięta przez władze sowieckie w 1940, zniszczona w okresie okupacji niemieckiej w 1941 i ostatecznie zburzona po 1945.

Powstała w II połowie XVI wieku lub na początku wieku XVII po pojawieniu się w mieście społeczności żydowskiej. Oficjalne pozwolenie na zbudowanie wolnostojącego domu modlitewnego nieświescy żydzi otrzymali od księcia Radziwiła-Sierotki w 1589.

Została zbudowana na planie czworokąta. W swym głównym zarysie była podobna do wzniesionej kilkadziesiąt lat wcześniej bóżnicy w Mińsku.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]