Struktura tensorowa
Struktura tensorowa – struktura wielowymiarowa zarządzania strategicznego. Łączy kryteria funkcjonalne, obiektowe i regionalne. Czasem zamiast kryterium regionalnego wprowadza się do wymiaru obiektowego komórki sztabowe, które pomagają kierownikom w wykonywaniu ich funkcji. Ważnym problemem w przypadku tej struktury jest rozdział uprawnień i odpowiedzialności pomiędzy kierowników z wyodrębnionych wymiarów. Struktura ta pozwala przezwyciężyć problemy koordynacji, które występują w strukturach jednowymiarowych, umożliwia także połączenie korzyści wynikających z poszczególnych rodzajów działalności.
Zalety i wady[edytuj | edytuj kod]
Najważniejsze zalety i wady tej struktury są identyczne z charakteryzującymi strukturę macierzową, jednak funkcjonowanie struktury tensorowej związane jest z wyższymi kosztami. Sieć komunikacyjna tej struktury jest znacznie bardziej rozbudowana. Jest to jednak struktura elastyczna, innowacyjna, stwarzająca warunki do kompleksowego i fachowego rozwiązywania złożonych problemów.
Zalety[edytuj | edytuj kod]
- - wielowymiarowa koordynacja,
- - praca zespołowa jednakowych rangą kierowników,
- - proste drogi komunikacji (bez pośredników),
- - dość niski stopień formalizacji i standaryzacji zachowań organizacyjnych,
- - krótko- i długookresowa elastyczność,
- - stymulacja innowacyjnych idei,
- - problemowa specjalizacja kierowników.
Wady[edytuj | edytuj kod]
- - duże zapotrzebowanie na kwalifikowane kadry i wysokie wymagania w stosunku do ich zachowań,
- - problematyczny podział kompetencji kierowników i podwyższona możliwość powstawania w związku z tym konfliktów,
- - brak jednolitości kierowania,
- - konieczność stosowania zbyt dużej liczby kompromisów w zarządzaniu i związane z tym straty czasu,
- - wysokie koszty wprowadzenia i użytkowania tej struktury.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Podstawy organizacji i zarządzania, pod red. K. Krzakiewicza, Wydaw. Akademii Ekonomicznej, Poznań 1994, s.96-97.
- Handel zagraniczny. Organizacja i technika, pod red. J. Rymarczyka, PWE, Warszawa 2002, s.88-90.
- Internacjonalizacja przedsiębiorstwa, pod red. J. Rymarczyka, PWE, Warszawa 1996, s.189-192.