Stolon (zoologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolonia stułbiopławów

Stolon (łac. stolo, stolonis – boczna gałąź) – odgałęzienie polipa u parzydełkowców mające kształt rurki, na której pączkują nowe moduły. W przypadku gąbek i mszywiołów stolonem nazywa się uproszczone do postaci rurki osobniki (zooidy) tworzące kolonie, także pączkujące w nowe osobniki[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Elżbieta Rościszewska: Stolon. W: Encyklopedia biologiczna. T. X. Zdzisława Otałęga (red. nacz.). Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 147.