Stenar

Stenar
	; Widok na Stenar z cyrku Kriški podi
Państwo	Słowenia
Położenie	Gmina Kranjska Gora
Pasmo	Alpy Julijskie (grupa Škrlaticy)
Wysokość	2501 m n.p.m.
Pierwsze wejście	1836; Heinrich Freyer(inne języki)
	Położenie na mapie Słowenii Stenar
	46°24′32″N 13°49′16″E/46,408889 13,821111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stenar (2501 m n.p.m.^[1]) – góra we wschodnich Alpach Julijskich w Słowenii, dobry punkt widokowy na Triglav.

Toponimia i historia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa szczytu odwołuje się do jego stromych ścian^[1]. Pierwsze znane wejście jest przypisywane Heinrichowi Freyerowi(inne języki) w 1836 roku, jednak szczyt mogli zdobyć przed nim kłusownicy kozic w końcu XVIII wieku^[1].

Topografia[edytuj | edytuj kod]

Szczyt znajduje się w pobliżu cyrku lodowcowego Kriški podi^[1], we wschodnich Alpach Julijskich^[2]. Z trzech stron opada pionowymi ścianami o wysokości od 350 do 650 m^[1] (imponująca ściana północna^[2]). Kamieniste zbocze południowo-zachodnie jest łagodniejsze^[1].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Na skalnych urwiskach gniazdują wieszczki, a na zboczach góry występują koziorożce^[1].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Góra ma sylwetkę w kształcie cypla, a szczyt stanowi najlepszy punkt widokowy na północną ścianę Triglava^[1]. Trzy strome ściany góry stanowią cel wspinaczkowy o trudnościach III-IV, natomiast góra jest osiągalna turystycznie od południowego zachodu^[1]. Prowadzą na nią dwie ścieżki^[3]. Wejścia podejmują się zwłaszcza goście schroniska Pogačnikov dom na Kriških podih^[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Stenar na pocztówce z początku XX wieku
Triglav, Stenar (z lewej), Križ
Planja, Stenar i Pihavec, widok z wsi Trenta
Stenar zimą
Widok ze szczytu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j PiotrP. Nowicki PiotrP., Słoweńskie Alpy Julijskie: przewodnik turystyczny, Góry za Miedzą, Warszawa: Wydaw. PTTK [Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego] "Kraj", 1998, s. 233, ISBN 978-83-7005-413-7 .
↑ ^a ^b GinoG. Buscaini GinoG., Alpi Giulie, Touring Editore, 1974, s. 435, ISBN 978-88-365-0074-1 (wł.).
↑ ToniT. Hiebeler ToniT., Die Alpen: Spielplatz Europas, Reich, 1976, s. 140, ISBN 978-3-7243-0133-2 (niem.).

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j PiotrP. Nowicki PiotrP., Słoweńskie Alpy Julijskie: przewodnik turystyczny, Góry za Miedzą, Warszawa: Wydaw. PTTK [Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego] "Kraj", 1998, s. 233, ISBN 978-83-7005-413-7 .

[:1-2] GinoG. Buscaini GinoG., Alpi Giulie, Touring Editore, 1974, s. 435, ISBN 978-88-365-0074-1 (wł.).

[Toni_Hiebeler1976-s140-3] ToniT. Hiebeler ToniT., Die Alpen: Spielplatz Europas, Reich, 1976, s. 140, ISBN 978-3-7243-0133-2 (niem.).

[1]

[2]

[3]