Stefan Koziński
| Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 1976 |
| Narodowość |
polska |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Biuro | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Stefan Koziński (ur. 27 lipca 1902 w Sosnowcu, zm. 24 stycznia 1976 w Warszawie) – polski architekt, projektant budynków m.in. w Warszawie i w Gdyni.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1929 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie napisał pracę dyplomową Pałac Prezydenta w Alejach Ujazdowskich u Czesława Przybylskiego[1]. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1969.
W okresie międzywojennym brał udział w pracach studialno-projektowych Biura Studiów przy Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, wykonując projekty wzorcowe szkół powszechnych i gimnazjum ogólnokształcącego (1931–1935).
Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej, następnie przebywał na Węgrzech, kontynuując (po okresie internowania) pracę architekta w Budapszcie orzy projektowaniu zakładów przemysłu chemicznego. Tam też założył koło SARP[2]. Po aresztowaniu przez Niemców, w latach 1944–1945 był więźniem Mauthausen-Gusen.
Po wojnie kierował jedną z pracowni urbanistycznych w Biurze Odbudowy Stolicy. W latach 1953–1957 w Komitecie Urbanistyki i Architektury pełnił funkcję urbanisty rejonowego, następnie był zatrudniony w Instytucie Urbanistyki i Architektury (1957–1973). Pracował przy rekonstrukcji Zamku Królewskiego w Warszawie.
Zaprojektował m.in. budynek ambasady Węgier w Warszawie[3], domy Spółdzielni „Kolektyw” z pracowniami rzeźbiarskimi na Saskiej Kępie[4], budynek YMCA w Gdyni[5] i Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Męczenników Rzymskich we Włochach.
Wśród wielu prac konkursowych otrzymał m.in. wyróżnienie za projekt Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie, II nagrodę (zespołową) za projekt Stadionu X-lecia w Warszawie.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 284-6-14)[6].
Ordery i odznaczenia[7][edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (23 maja 1955)[8]
- Złota Odznaka Odbudowy Warszawy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stefan Koziński. sarp.org.pl. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ STEFAN KOZIŃSKI (1902–1976). szklometaldetal.pl. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Ambasada Węgier. sarp.org.pl. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 106. ISBN 83-915407-0-7.
- ↑ Budynek YMCA ul. Żeromskiego 26 /róg Derdowskiego. modernizmgdyni.pl. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ KOZIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-03-29].
- ↑ dr inż. arch. Stefan Koziński. architektsarp.pl. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 - Uchwała Rady Państwa z dnia 23 maja 1955 r. nr 0/813 – na wniosek Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pamięci kolegi Stefana Kozińskiego. sarp.org.pl. [dostęp 2021-03-24].
- Absolwenci Politechniki Warszawskiej
- Członkowie Biura Odbudowy Stolicy
- Członkowie Stowarzyszenia Architektów Polskich
- Ludzie urodzeni w Sosnowcu
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1902
- Więźniowie KL Mauthausen-Gusen
- Zmarli w 1976