Stanisława Leblang
Wygląd
Data urodzenia |
1919 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
Stanisława Leblang (ur. 1919, zm. ?) – polska historyk dziejów ruchu robotniczego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pracowała w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR. Doktorat (Walki chłopskie na ziemiach polskich w 1932 r) obroniła 22 czerwca 1968 na UW pod kierunkiem Henryka Jabłońskiego. W 1968 roku została usunięta z PZPR bowiem nie potępiła publicznie postępowania córki Wiktorii, która przyjaźniła się z Szymonem Szechterem a następnie wyjechała wraz z nim na Zachód[1].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Strajk chłopski w 1937 roku. Dokumenty archiwalne, t. 1-2, zebrały i oprac. Wilhelmina Matuszewska i Stanisława Leblang, wstęp i red. W. Matuszewska, w kwerendzie archiwalnej, częściowym w doborze i oprac. archeograf. dokumentów udział wzięła Bronisława Skrzeszewska, Warszawa: Książka i Wiedza 1960.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Siewierski, Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury - ludzie - dokumentacja, pod red. Dariusza Magiera, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 463-479.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Siewierski, Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury - ludzie - dokumentacja, pod red. Dariusza Magiera, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 466-467