Sicalis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sicalis[1]
F. Boie, 1828[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – szafranka złotogłowa (S. flaveola)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

tanagrowate

Podrodzina

haczykodziobki

Rodzaj

Sicalis

Typ nomenklatoryczny

Emberiza brasiliensis J.F. Gmelin, 1789

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Sicalisrodzaj ptaków z podrodziny haczykodziobków (Diglossinae) w rodzinie tanagrowatych (Thraupidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej i Środkowej oraz w Meksyku[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 9,8–15 cm; masa ciała 10,7–59 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Sicalis: gr. σικαλις sikalis, συκαλλις sukallis lub συκαλις sukalis, συκαλιδος sukalidos – mały, czarnogłowy ptak wspomniany przez Epicharma, Arystotelesa i innych autorów, dotąd niezidentyfikowany, ale najprawdopodobniej był to jakiś gatunek z rodziny pokrzewkowatych, od συκη sukēfigowiec[6]. Friedrich Boie podczas opisu tego taksonu w 1828 roku być może pomyślał, że nazwa ta odnosi się do żółto i czarno upierzonego trznadla czarnogłowego, stąd nadał tę nazwę rodzajową szafrance złotogłowej[2][6].
  • Gnathospiza: gr. γναθος gnathos – szczęka; σπιζα spiza – zięba, od σπιζω spizō – ćwierkać[7]. Gatunek typowy: Gnathospiza raimondii Taczanowski, 1877 = Sycalis taczanowskii Sharpe, 1888.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sicalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b F. Boie. Bemerkungen über mehrere neue Vogelgattungen. „Isis von Oken”. 21, s. kol. 324, 1828. (niem.). 
  3. W. Taczanowski. Liste des Oiseaux recueillis en 1876 au nord du Perou occidental par MM. Jelski et Stolzmann. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1877, s. 320, 1877. (fr.). 
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tanagers and allies. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-12]. (ang.).
  5. S. Hilty: Family Thraupidae (Tanagers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 631–633, 637. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.).
  6. a b Sicalis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-16] (ang.).
  7. Gnathospiza, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-16] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Diglossinae Sclater,PL, 1875 - haczykodziobki - Highland tanagers (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-12].
  9. J.I. Areta, M. Pearman & R. Ábalos. Taxonomy and biogeography of the Monte Yellow-Finch (Sicalis mendozae): understanding the endemic avifauna of Argentina's Monte Desert. „The Condor”. 114 (3), s. 654–671, 2012. DOI: 10.1525/cond.2012.110052. (ang.).