Samuel Sandler

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samuel Sandler
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

25 października 1925
Łódź

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 2020
Waszyngton

Profesor doktor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia polska, slawistyka, historia literatury polskiej XIX i XX w.
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

1951
Uniwersytet Wrocławski

Badacz, wykładowca
jednostka

Instytut Badań Literackich PAN, Uniwersytet Chicagowski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Samuel Sandler (ur. 25 października 1925 w Łodzi, zm. 2 sierpnia 2020 w Waszyngtonie)[1] – wykładowca akademicki, badacz literatury polskiej, historyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Markusa Goldmana i Chany Sandler. Mąż Belli Blaucwirn i ojciec Hanny M. Sandler[2]. W czasie II wojny światowej był więźniem łódzkiego getta. Ocalony z Zagłady[2].

W 1950 roku uzyskał tytuł magistra z socjologii na Uniwersytecie Łódzkim, a w 1951 obronił rozprawę doktorską na Uniwersytecie Wrocławskim[3]. Od 1951 do 1969 roku pracował na różnych stanowiskach, m.in. jako badacz w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie pełnił funkcję kierownika działu literatury drugiej połowy XIX wieku[3]. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół XIX wieku oraz nazwisk takich jak Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Andrzej Strug, Aleksander Świętochowski. Zajmował się także pracą redaktorską i edytorską – w latach 1951–1969 pełnił funkcję redaktora serii Biblioteki Narodowej[4]. Nie uzyskał tytułu profesora w Polsce[4]. Procedura została wstrzymana przez Władysława Gomułkę[1].

Po wydarzeniach Marca 1968 wyemigrował do Izraela. Tam objął stanowisko profesora literatury polskiej na Uniwersytecie w Tel Avivie (Tel Aviv University), a po roku przeniósł się na University of Illinois w Stanach Zjednoczonych[4]. W 1972 dołączył do kadry wydziału języków słowiańskich Uniwersytetu w Chicago (Slavic Languages & Literatures) i pracował tam aż do emerytury w 1995.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1954)[5] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6].

Dydaktyka[edytuj | edytuj kod]

Tematyka jego uniwersyteckich wykładów i seminariów krążyła wokół zagadnień literatury polskiej – od romantyzmu do współczesności. Prowadził zajęcia m.in. o twórczości Witolda Gombrowicza, Stanisława I. Witkiewicza czy Sławomira Mrożka.

Inne[edytuj | edytuj kod]

Świadectwo Sandlera i jego żony Belli Blaucwirn zostały opublikowane i są dostępne w Shoah Foundation Institute[7].

Córka Samuela Sandlera, Hanna Miriam Sandler była profesorem matematyki na American University W Waszyngtonie (do śmierci w 1999)[2].

Samuel Sandler pozostawił po sobie bibliotekę liczącą 6000 woluminów, która jest jedną z największych zbiorów polskiej literatury w Stanach Zjednoczonych. Po śmierci Sandlera została przekazana Uniwersytetowi Chicagowskiemu (University of Chicago)[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje:

  • Reduta Ordona Mickiewicza w życiu i w poezji, 1956
  • Badania nad Świętochowskim, 1957
  • Andrzej Strug wśród podziemia, 1959
  • Indyjska przygoda Henryka Sienkiewicza, 1967
  • Wstęp oraz przypisy do “Potopu” – Henryka Sienkiewicza Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1953[8] [1]
  • “U początków marksistowskiej krytyki literackiej w Polsce” Bronislaw Bialoblocki i Samuel Sandler, Wrocław, Zakład imienia Ossolińskich, 1954[9] [2]
  • Wstęp do “Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Samuel Sandler, Warszawa, 19.08.2020 – kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-03-31].
  2. ↑ a b c d Samuel Sandler Obituary – Washington, DC [online], Dignity Memorial [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  3. ↑ a b Emeriti Faculty [online], emeritifaculty.uchicago.edu [dostęp 2021-03-31].
  4. ↑ a b c Samuel Sandler [online], prabook.com [dostęp 2021-03-31] (ang.).
  5. ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 16 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566).
  6. ↑ Lista osób odznaczonych "Medalem 10-lecia Polski Ludowej" (M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450).
  7. ↑ USC Shoah Foundation Institute testimony of Samuel Sandler – Collections Search – United States Holocaust Memorial Museum [online], collections.ushmm.org [dostęp 2021-03-31].
  8. ↑ HENRYK SIENKIEWICZ (1846 – 1916). Bibliografia podmiotowa – Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Przemyślu [online], przemysl.pbw.org.pl [dostęp 2021-03-31].
  9. ↑ Samuel Sandler, U poczatkow marksistowskiej krytyki literackiej w Polsce: Bronislaw Bialoblocki, Studia Historycznoliterackie ; tom 21, Wroclaw: Zaklad Imienia Ossolinskich, 1954 [dostęp 2021-03-31].
  10. ↑ Henryk Sienkiewicz, Samuel Sandler, Ogniem i mieczem, Jerozolima: United Publishers Ltd, 1942 [dostęp 2021-03-31].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samuel_Sandler&oldid=72192387”