Samuel Holdheim
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Rabin Frankfurtu nad Odrą | |
| Okres sprawowania |
1836–1840 |
| Wyznanie | |
Samuel Holdheim (hebr. שמואל הולדהיים; ur. 1806 w Kępnie; zm. 2 sierpnia 1860 w Berlinie) – doktor, rabin Frankfurtu nad Odrą w latach 1836-1840, następnie rabin kraju związkowego Meklemburgia-Schwerin[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Isaaka Holdheima. Studiował Talmud w Kępnie, następnie został prywatnym nauczycielem. Uczeń rabina Josepha-Joske Spiro w Kórniku, poślubił jego córkę. Po rozwodzie podjął dalsze studia w Czechach. W roku akademickim 1833 był słuchaczem gościnnym na Wydziale Filozofii na Uniwersytecie Karola Ferdynanda w Pradze. 19 sierpnia 1836 r. ponownie ożenił się i poślubił Caecilie Salomon (1813-1889), córkę Nathana Salomona z Frankfurtu nad Odrą. 14 lutego 1839 uzyskał promocję na Uniwersytecie w Lipsku. Jego syn Paul Holdheim (1847-1904) był frankfurckim adwokatem[2].
Twórczość (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- Über die Autonomie der Rabbinen (Schwerin 1843)
- Geschichte der Entstehung und Entwickelung der jüdischen Reformgemeinde in Berlin (Berlin 1857)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr. Holdheim, Rabbiner zu Frankfurt | The Life of the Synagogue [online] [dostęp 2021-07-31] (ang.).
- ↑ Immanuel H. Ritter, Samuel Holdheim: The Jewish Reformer, „The Jewish Quarterly Review”, 1 (3), 1889, s. 202–215, DOI: 10.2307/1450217, ISSN 0021-6682, JSTOR: 1450217 [dostęp 2021-07-31].