SM Tb 77 T
 Tb 77 T przed 1917 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie | |
 K.u.K. Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
SM Tb 77 |
| Wejście do służby |
11 sierpnia 1914[1] |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
 Królestwo SHS
| |
| Nazwa |
T 2 |
| Wejście do służby |
1921 |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 262 t |
| Długość |
57,8 m |
| Szerokość |
5,8 m |
| Zanurzenie |
1,5 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe Yarrow 2 turbiny parowe Parsons 5000 KM, 2 śruby | |
| Prędkość |
28 węzłów |
| Zasięg | |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 66 mm L/30 (2 x I) 1 km 8 mm 4 wyrzutnie torped 450 mm (2 x II) (stan początkowy) | |
| Załoga |
41 |
SM Tb 77 T – austro-węgierski torpedowiec z okresu I wojny światowej typu Tb 74 T. Po wojnie służył do 1939 roku w marynarce Jugosławii pod nazwą T 2.
Służba[edytuj | edytuj kod]
SM Tb (Torpedowiec Jego Cesarskiej Mości) 77T został wodowany 30 stycznia 1914 roku jako czwarty okręt swojego typu[3]. Wszedł do służby w marynarce Austro-Węgier 11 sierpnia 1914 roku i służył aktywnie podczas I wojny światowej. 21 maja 1917 roku nazwę skrócono do SM Tb 77[4].
Okręt przetrwał wojnę, po czym w ramach podziału floty Austro-Węgier w 1920 roku przyznano go Jugosławii, dokąd trafił w 1921 roku (wraz z bliźniaczymi Tb 76T, 78T i 79T oraz czterema torpedowcami zbliżonego typu Tb 82F, stanowiąc jedyne nowoczesne okręty jugosłowiańskie)[5]. Po wcieleniu do marynarki jugosłowiańskiej otrzymał nazwę T 2. Został wycofany ze służby w 1939 roku[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Tb 77 T wyposażony był w dwa kotły parowe typu Yarrow, które współpracowały z dwoma turbinami parowymi Parsons. Okręt uzbrojony był początkowo w dwie armaty kalibru 66 mm L/30, pojedynczy karabin maszynowy Schwarzlose oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Od 1917 roku rufową armatę 66 mm mocowano na okrętach tego typu na podstawie umożliwiającej prowadzenie ognia do celów powietrznych[4].
W Jugosławii w okresie międzywojennym zamieniono armaty na działa uniwersalne 66 mm L/45 Skoda i dodano drugi karabin maszynowy. Załogę stanowiły 52 osoby[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ http://www.kuk-kriegsmarine.at/tb74tb83.htm
- ↑ a b c d S. Patjanin, M. Barabanow, Korabli..., s. 21-22.
- ↑ R. Gardiner, R. Gray: Conway’s... 1906-1921, s. 339.
- ↑ a b S.A. Bałakin: WMS Italii i Awstro-Wiengrii 1914-1918 gg., Morskaja Kollekcja nr 4/1997.
- ↑ R. Gardiner, R. Gray: Conway’s... 1906-1921, s. 426.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
- (ros.) S.W. Patjanin, M.S. Barabanow: Korabli Wtoroj mirowoj wojny. WMS Bałkanskich gosudarstw i stran Wostocznogo Sriediziemnomoria, Morskaja Kampania 3/2007, Moskwa.