Rutland Boughton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rutland Boughton
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1878
Aylesbury

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1960
Londyn

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pisarz

Rutland Boughton (ur. 23 stycznia 1878 w Aylesbury, zm. 25 stycznia 1960 w Londynie[1][2]) – brytyjski kompozytor i pisarz muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1898–1901[2] studiował w Royal College of Music w Londynie u Charlesa Villiersa Stanforda i Walforda Daviesa[1]. Przerwał studia przed uzyskaniem dyplomu[3]. Przez pewien czas grał w orkiestrze londyńskiego Haymarket Theatre[3]. W latach 1904–1911 pracował w Midland Institute of Music w Birmingham jako nauczyciel śpiewu, dyrygent i kompozytor[1]. Pozostawał pod silnym wpływem muzyki Richarda Wagnera, swoje koncepcje artystyczne wyłożył w napisanej w 1911 roku wspólnie z Reginaldem Buckleyem broszurze Music Drama of the Future[2][3]. Zainicjował odbywające się w latach 1914–1926 festiwale w Glastonbury, które nazywał „drugim Bayreuth[1]. Odgrywano na nich dzieła sceniczne twórców minionych epok, m.in. Purcella, Glucka i Locke’a, a także prawykonania własnych kompozycji Boughtona[1]. Stworzył 5-częściowy cykl operowy oparty na mitach arturiańskich[1], mający stanowić angielski odpowiednik Wagnerowskiego Pierścienia Nibelunga[4]. Planował wybudowanie w Glastonbury budynku teatralnego wzorowanego na Festspielhaus w Bayreuth, jednak do realizacji tego zamierzenia nie doszło[5].

W 1927 roku wycofał się z życia publicznego i osiadł na farmie w Gloucestershire, poświęcając się pracy twórczej[1]. Był autorem prac Bach (1907), Music Drama of the Future (wspólnie z Reginaldem Buckleyem, 1911), The Death and Ressurection of the Music Festival (1913), Parsifal: A Study (1920), The Nature of Music (1930), Bach, the Master (1930), The Reality of Music (1934)[1][3].

Jego córką była oboistka Joy Boughton (1913–1963)[6].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Boughton jest twórcą dramatu muzycznego uwzględniającego specyfikę chóralną muzyki angielskiej[1]. W warstwie melodycznej i harmonicznej jego muzyka stanowi kontynuację tradycji późnego romantyzmu[1]. Chór w jego dziełach, niekiedy wstrzymujący akcję dramatyczną, nadaje im klimatu monumentalizmu i dostojeństwa[1].

Od 1926 roku[5] był aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii[1]. Jego przekonania polityczne znalazły oddźwięk w pracach teoretycznych, jak np. The Reality of Music (1934)[1]. Z głoszonymi przez kompozytora ideami socjalistycznymi łączyło się ściśle nawoływanie do czerpania z muzyki ludowej[3][4]. Występował przeciwko modernistycznym trendom w muzyce i krytykował współczesną sobie muzykę brytyjską[4].

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3][6])

Utwory sceniczne

  • opera The Birth of Arthur, libretto Reginald Buckley i kompozytor (1908–1909, wyst. Glastonbury 1920)
  • opera Bethlehem (1913)
  • opera The Immortal Hour, libretto Fiona MacLeod (1913, wyst. Glastonbury 1914)
  • opera The Round Table, libretto Reginald Buckley i kompozytor (1915–1916, wyst. Glastonbury 1916)
  • balet z udziałem chóru The Moon Maiden (1916)
  • dramat muzyczny Alkestis, libretto na podstawie tragedii Eurypidesa w przekładzie Gilberta Murraya (1920–1922)
  • dramat muzyczny The Queen of Cornwall, libretto według Thomasa Hardy’ego (1924, wyst. Glastonbury 1924)
  • balet May Day (1926)
  • dramat muzyczny The Ever Young (1928–1929, wyst. Bath 1935)
  • opera The Lily Maid, libretto kompozytora (1933–1934, wyst. Stroud 1934)
  • dramat muzyczny Galahad, libretto kompozytora (1944)
  • dramat muzyczny Avalon, libretto kompozytora (1944–1945)

Utwory orkiestrowe

  • 3 symfonie (I „Olivier Cromwell” 1904, II „Deirdre” 1927, III 1937)
  • A Summer Night (1902)
  • Love and Spring (1906)
  • Koncert na trąbkę i orkiestrę (1943)
  • Symfonia koncertująca na wiolonczelę i orkiestrę (1955)

Utwory kameralne

  • Sonata skrzypcowa (1921)
  • Kwartet na obój i smyczki (1930)
  • 2 koncerty na obój i smyczki (1936, 1937)
  • Koncert na flet i smyczki (1937)
  • Trio smyczkowe (1944)
  • Trio fortepianowe (1948)
  • Sonata wiolonczelowa (1948)

Utwory na chór i orkiestrę

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 65–66. ISBN 978-83-224-0492-8.
  2. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 97. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 412–413. ISBN 0-02-865526-5.
  4. a b c Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 57. ISBN 978-0-8108-5750-6.
  5. a b The Hutchinson Concise Dictionary of Music. London: Routledge, 2014, s. 83. ISBN 1-57958-178-1.
  6. a b The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 105. ISBN 978-0-19-957854-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]