Rumunię na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1980 reprezentowało 228 zawodników – 154 mężczyzn i 72 kobiet. Była to najliczniejsza reprezentacja tego kraju w historii igrzysk olimpijskich. Z powodu radzieckiej interwencji w Afganistanie, zawody zostały częściowo zbojkotowane przez państwa Europy Zachodniej oraz Ameryki Południowej, w wyniku czego miejsca w poszczególnych konkurencjach zostały przyznane reprezentacjom państw socjalistycznych, w tym Socjalistycznej Republiki Rumunii. Reprezentanci Rumunii zdobyli w sumie 25 medali olimpijskich – 6 złotych, 6 srebrnych i 13 brązowych. Najwięcej medali zdobyły gimnastyczki – 9 oraz kajakarze – 5. Najwięcej medali indywidualnie – 4, w tym 2 złote wywalczyła gimnastyczka Nadia Comăneci.
Reprezentanci Rumunii w boksie wystąpili we wszystkich jedenastu konkurencjach wagowych, rozgrywanych w ramach zawodów olimpijskich. W kadrze rumuńskich pięściarzy było 10 debiutantów. Jedynym zawodnikiem, który wystąpił wcześniej na igrzyskach olimpijskich był Simion Cuțov. Dla większości z nich były to również ostatnie występy na igrzyskach olimpijskich. Jedynym z tej grupy, który wystartował cztery lata później był Georgică Donici. Zawody te zostały zdominowane przez pięściarzy z Kuby i Związku Radzieckiego. Rumunii wygrali 12 walk, a 11 przegrali. Zdobyli łącznie dwa brązowe medale: Dumitru Cipere – waga kogucia i Valentin Silaghi – waga średnia. W klasyfikacji medalowej w tej dyscyplinie reprezentacja Rumunii zajęła 9 miejsce ex-aequo z reprezentacją Węgier. Jest to wyniki gorszy niż uzyskany 4 lata wcześniej w Montrealu, gdzie pięściarze z Rumunii zdobyli 5 medali (2 srebrne i 3 brązowe), również w 11 kategoriach wówczas dało to 5 lokatę w klasyfikacji medalowej w boksie.
Reprezentacja Rumunii w gimnastyce mimo że nie była najliczniejsza w dotychczasowej historii rumuńskich startów, zdobyła najwięcej medali. Zawody mężczyzn zostały zdominowane przez zawodników radzieckich oraz reprezentantów NRD. Wśród kobiet 7 medali na 6 kompletów zdobyły Rumunki. Najwięcej medali, 4 (3 indywidualnie) zdobyła 18-letnia wówczas Nadia Comăneci, która 4 lata wcześniej zdobyła 5 medali olimpijskich.
Do finału awansowało 36 zawodników, przy czym z jednego kraju mogło awansować maksymalnie 3 zawodników. Z tego względu pozostali zawodnicy z Rumunii nie awansowali do finału, mimo że osiągnęli lepsze rezultaty od niektórych zawodników, którzy się dostali. Sześciu najlepszych zawodników w poszczególnych konkurencjach awansowało do finału w tych konkurencjach i tam walczyło o medale.
Dan Grecu, Kurt Szilier, Aurelian Georgescu, Sorin Cepoi, Nicolae Oprescu, Romulus Bucuroiu
94.25
96.95
96.00
93.85
96.20
95.05
572.30
4
Suma pięciu najlepszych indywidualnych rezultatów uzyskanych w każdej z dyscyplin zarówno w finale, jak i eliminacjach. Do konkurencji zakwalifikowano tylko reprezentacje, które wystawiły 6 zawodników.
W poszczególnych konkurencjach do finałów awansowało 6 najlepszych zawodników z konkursu wieloboju.
Do finału awansowało 36 zawodniczek, przy czym z jednego kraju mogło awansować maksymalnie 3 zawodniczek. Z tego względu pozostałe zawodniczki z Rumunii nie dostały się do finału, mimo że uzyskały lepsze wyniki od niektórych zawodniczek, które awansowały. Po 6 najlepszych zawodniczek w poszczególnych konkurencjach awansowało do finału w tych konkurencjach i tam walczyło o medale.
Suma pięciu najlepszych indywidualnych rezultatów uzyskanych w każdej z dyscyplin, zarówno w finale, jak i eliminacjach. Do konkurencji zakwalifikowano tylko reprezentacje, które wystawiły 6 zawodniczek.
W poszczególnych konkurencjach do finałów awansowało 6 najlepszych zawodników z konkursu wieloboju.
Kajakarstwo było drugą dyscypliną pod względem ilości zdobytych medali olimpijskich przez reprezentantów Rumunii. Zawody zostały zdominowane przez sportowców z bloku wschodniego, a w szczególności Związku Radzieckiego i NRD. Rumuni oraz Rumunki każdą z konkurencji w której uczestniczyli ukończyli udziałem w finale. W sumie reprezentacja w kajakarstwie zdobyła w Moskwie 5 medali, w tym 1 złoty i 2 srebrne. Dało to 3. miejsce wraz z Bułgarią w klasyfikacji medalowej w tej dyscyplinie. Cztery lata wcześniej w Montrealu reprezentacja Rumunii zdobyła o jeden srebrny medal mniej.
Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie odbyło się 6 wyścigów kolarskich, w tym dwa szosowe. Obaj reprezentanci Rumunii wzięli udział tylko w jeździe indywidualnej na czas ze startu wspólnego. Trasa miała długość 189 km. Na starcie zabrakło zawodników ze Stanów Zjednoczonych, między innymi Grega Lemonda, mistrza świata do lat 23 z 1979, jednak wystartowali mistrzowie świata z 1978 i 1979 oraz zwycięzca Wyścigu Pokoju. Wyścig został zdominowany przez kolarzy ze Związku Radzieckiego i Polski, którzy wspólnie zdobyli 4 z pięciu czołowych miejsc oraz wszystkie medale. 63 spośród 115 kolarzy nie dojechało do mety, wśród nich obaj zawodnicy z Rumunii. Cztery lata wcześniej na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, Rumunię reprezentował tylko Teodor Vasile, który dojechał do mety w peletonie na 60. pozycji.
Reprezentacja Rumunii w lekkoatletyce na igrzyskach olimpijskich była najliczniejszą w historii rumuńskich startów. Liczyła w sumie 21 zawodników, w tym 13 kobiet i 8 mężczyzn. Na stadionie imienia Lenina w Moskwie, Rumunii nie zdobyli jednak medalu olimpijskiego, najwyższą, czwartą lokatę zajmując w sztafecie 4x400 metrów kobiet.
Do konkursu w łucznictwie, w którym debiutowała reprezentacja Rumunii, zgłoszono dwóch zawodników i dwie zawodniczki z tego kraju. Jedyną rozgrywaną konkurencją w łucznictwie na igrzyskach w Moskwie były zawody indywidualne, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Każda reprezentacja składała się z maksymalnie czterech osób – dwóch kobiet i dwóch mężczyzn. Zawody zostały zdominowane przez sportowców reprezentujących Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, którzy zdobyli w sumie 3 medale. Reprezentanci Rumunii zajęli pozycje w drugiej i trzeciej dziesiątce na 38 zawodników i 29 zawodniczek.
W ramach igrzysk olimpijskich mimo jednej konkurencji w pięcioboju nowoczesnym powstały dwie klasyfikacje – indywidualna oraz drużynowa, polegająca na prostym zsumowaniu wyników trzech reprezentantów poszczególnych państw. Dyscyplina ta została rozegrana w upale sięgającym 31 °C. Pod nieobecność zawodników ze Stanów Zjednoczonych, w tym mistrza świata z 1979, Boba Niemanna, zawody zostały zdominowane przez sportowców ze Związku Radzieckiego, Węgier i Szwecji. Rumuni nie odegrali większej roli w zawodach, zajmując miejsca 22., 27. i 41. na 43 startujących, co dało przedostatnią, 11. pozycję w klasyfikacji drużynowej.
Podczas igrzysk olimpijskich w 1980 rozegrano dwa konkursy piłki ręcznej – jeden kobiet i jeden mężczyzn. Reprezentanci Rumunii wystąpili tylko w turnieju męskim. Zawody zostały rozegrane dwuetapowo. W pierwszym drużyny rywalizowały w systemie kołowym w dwóch 6-zespołowych grupach. Następnie drużyny z poszczególnych miejsc rywalizowały z ekipami, które zajęły analogiczne miejsce w drugiej grupie, tj. zwycięzcy grupy o 1. miejsce, wicemistrzowie o 3. itd. Rumuni zdobyli 2. miejsce w grupie B i o brązowy medal walczyli z Węgrami. Pierwsze miejsce w tej grupie zdobyła reprezentacja Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, która w finale przegrała 22-23 z reprezentacją Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Cztery lata wcześniej w piłce ręcznej Rumuni zdobyli srebrny medal, natomiast Rumunki były czwarte.
Podczas igrzysk olimpijskich rozegrano dwa turnieje siatkarskie: mężczyzn i kobiet. W obu tych turniejach wystąpiła reprezentacja Rumunii, zdobywając medal w turnieju męskim.
W turnieju męskiej siatkówki faworytami była reprezentacja Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, która była mistrzem świata z 1978 oraz zwycięzcą czterech ostatnich mistrzostw Europy, a obrońcą tytułu była reprezentacja Polski. Reprezentacja Rumunii, dla której do igrzysk w Moskwie największym sukcesem było 13. miejsce w mistrzostwach świata w 1978, do igrzysk olimpijskich dostała się z turnieju kwalifikacyjnego, rozgrywanego w Bułgarii. Rumuni zagrali w grupie B z Polską, Brazylią, Jugosławią i Libią. W półfinale przegrali z reprezentacją gospodarzy, natomiast w meczu o trzecie miejsce wygrali z reprezentacją Polski.
W turnieju kobiecej siatkówki faworytem była również reprezentacja ZSRR. Z powodu bojkotu igrzysk w turnieju zagrało tylko 8 zespołów. Reprezentacja Rumunii podobnie jak w przypadku mężczyzn zakwalifikowała się do igrzysk olimpijskich w turnieju w Bułgarii. Rumunki zagrały w grupie B z Bułgarią, Węgrami i Brazylią. Z powodu gorszego bilansu setów Rumunki nie zakwalifikowały się do półfinału. W meczach o miejsca 5-8 reprezentantki Rumunii najpierw przegrały 0:3 z Peru, a następnie w takim samym wymiarze z Brazylią. Tym samym ukończyły rywalizację na ostatniej, ósmej pozycji.
Pływanie szczególnie kobiet zostało zdominowane przez reprezentacje NRD. Reprezentanci Rumunii odpadali przeważnie już w pierwszych rundach poszczególnych zawodów. Jedynie Carmen Bunaciu dwukrotnie zajmowała miejsce tuż za podium.
Reprezentacja Rumunii w strzelectwie, składała się z pięciu zawodników w tym dwóch debiutantów oraz jednego zawodnika, dla którego były to już trzecie igrzyska w karierze. Rumuni wystąpili w czterech konkurencjach i zdobyli jeden złoty medal – Corneliu Ion oraz jedno 4. miejsce – Marin Stan, który przegrał o 1 punkt strefę medalową. Podobnie, jak w poprzednich występach najlepsze wyniki osiągnięto w pistoletach.
Rumuńscy strzelcy z reguły zdobywają na igrzyskach jeden lub dwa medale olimpijskie, cztery lata wcześniej nie zdobyli jednak żadnego.
Angelica Aposteanu, Marlena Predescu-Zagoni, Rodica Frîntu, Florica Bucur, Rodica Arba-Pușcatu, Ana Iliuță, Maria Constantinescu, Elena Bondar, Elena Dobrițoiu
W ramach igrzysk olimpijskich w Moskwie rozegrano w sumie 20 turniejów zapaśniczych. Startowali wyłącznie mężczyźni w dwóch stylach – klasycznym oraz wolnym. Zawodnicy z Rumunii startowali we wszystkich turniejach, zdobywając 4 medale – złoty, srebrny i dwa brązowe. Cztery lata wcześniej Rumunii zdobyli 5 medali, jednak ani jednego złotego.
Medale[edytuj | edytuj kod]
Adel Hammoude – nokaut
Antti Juntumaa – 4-1
Lee Byong-uk – 1-4
Keith Wallace – 4-1
János Váradi – 1-4
Mario Behrendt – 5-0
Lucky Mutale – 5-0
Ryszard Czerwiński – 5-0
Samson Chaczatrian – 4-1
Bernardo José Piñango – 2-3
Adolfo Horta – 0-5
Tadesse Haile – walka przerwana
Seán Doyle – walka przerwana
Leo Vainonen – 2-3
Alfred Thomas – 5-0
Jean-Paul Nanga-Ntsah walka przerwana
Francesco Damiani 1-4
Luiz Onmura – kok
János Gyáni – waz
Thomas Hagmann – yus
Jaroslav Jurka,
Thierry Soumagne
Frédéric Pietruszka,
István Szelei,
Miguel Roca,
Alfredo Olvera
Reinhard Hartmann
Ahmed Lutfi Shihad
Mahabir Singh
Dugarsürengijn Ojuunbold
Mohammad Halilula
