Rudolph, the Red-Nosed Reindeer (film 1964)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolph, the Red-Nosed Reindeer
ilustracja
Gatunek

animowany
familijny
musical

Data premiery

6 grudnia 1964

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

47 minut

Reżyseria

Larry Roemer
Kizo Nagashima

Scenariusz

Romeo Muller

Główne role

Burl Ives
Billie Richards
Paul Soles

Muzyka

Johnny Marks

Zdjęcia

Tadahito Mochinaga

Produkcja

Jules Bass
Arthur Rankin Jr.

Wytwórnia

Videocraft International
MOM Film Studio

Dystrybucja

NBC

Kontynuacja

Rudolf czerwononosy renifer i wyspa zaginionych zabawek

Strona internetowa

Rudolph, the Red-Nosed Reindeer – amerykański telewizyjny film animowany produkcji Rankin/Bass z 1964 roku na podst. postaci Rudolfa Czerwononosego.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Na Biegunie Północnym bałwan Sam opowiada o tym, jak nieomal Święta Bożego Narodzenia zostały odwołane. Jednemu z reniferów Świętego Mikołaja – Profesorkowi rodzi się syn, któremu nadane zostaje imię Rudolf. Rodzi się on z czerwonym i świecącym nosem, co może uniemożliwić mu zostanie członkiem zaprzęgu Świętego Mikołaja. Zakłopotany Profesorek zakrywa nos Rudolfa sztucznym i przez rok to się mu udaje. Podczas treningów młodych reniferów pod okiem Kometka Rudolf ujawnia swój nos stając się pośmiewiskiem i przynosząc wstyd Profesorkowi. Jedynie młodej łani Klarysie nie przeszkadza nos Rudolfa.

Innym wyrzutkiem na Biegunie Północzny jest elf Hermey, który zamiast jak inne elfy pracować przy montażu zabawek marzy o zostaniu dentystą. Hermey decyduje opuścić miasteczko Mikołaja i otworzyć zakład dentystyczny. Napotyka na swej drodze Rudolfa, który też zamierza odejść i uniezależnić od innych. Podczas wędrówki spotykają geologa Yukona Korneliusza poszukującego złota i srebra. Całą trójkę ściga przerażający Yeti z gatunku Bumble, przed którym udaje się uciec na krze ku oceanowi.

Tymczasem Profesorek mając wyrzuty sumienia z powodu traktowania syna, wyrusza na jego poszukiwania. Bez jego wiedzy jego żona i Klarysa decydują się na to samo. Rudolf, Hermey i Korneliusz docierają na Wyspę Osobliwych Zabawek, gdzie znajdują wszystkie wadliwe i niechciane zabawki. Król wyspy, skrzydlaty lew pozwala im zostać i prosi o to, by jego poddani zamieszkali u Świętego Mikołaja. Rudolf obawiając, że w drodze powrotnej jego nos przyciągnie uwagę Bumble’a i narazi na niebezpieczeństwo jego towarzyszy, opuszcza ich i sam wraca.

Rudolf już jako młody byk dociera do domu, gdzie odkrywa iż jego rodzice i Klarysa są nieobecni. Zostali porwani przez Bumble’a i Rudolf z nim toczy walkę do momentu pojawienia się Hermey’ego i Korneliusza. Dzięki ich pomocy Bumble zostaje pokonany. Wszyscy wracają do miasteczka Mikołaja i Rudolf otrzymuje przeprosiny od wszystkich za złe traktowania, aspiracje Hermey zostają zaakceptowane, a Bumble oswojony przez Korneliusza pomaga przy oprawianiu choinek.

Następnego dnia, gdy nadchodzi Gwiazdka, nadciąga niebezpieczna śnieżyca i Mikołaj zamierza odwołać rozdawanie prezentów. Widząc przez światło nosa Rudolfa wpada na pomysł, by zaprzęgnąć Rudolfa na czele zaprzęgu i oświetlić bezpieczną drogę. Od tej pory Rudolf jest stałym członkiem zaprzęgu Świętego Mikołaja.

Obsada głosowa[edytuj | edytuj kod]

  • Billie Richards – Rudolf
  • Paul Soles – elf Hermey
  • Burl Ives – Bałwan Sam
  • Larry D. Mann – Yukon Korneliusz
  • Janis Orenstein – Clarice
  • Paul Kligman –
    • Profesorek,
    • Kometek
  • Peg Dixon –
    • matka Rudolfa,
    • Pani Mikołajowa
  • Bernard Cowan –
    • Yeti Bumble,
    • ojciec Klarysy
  • Stan Francis –
    • Święty Mikołaj,
    • Król Wyspy Osobliwych Zabawek
  • Carl Banas –
    • Główny Elf,
    • Osobliwy słoń,
    • Osobliwe zabawki
  • Alfie Scopp –
    • Pajacyk z pudełka Charlie,
    • Fireball,
    • elfy
  • Corinne Conley – Dolly

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]