Pseudohodowla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudohodowla psów w USA

Pseudohodowla – niezarejestrowana hodowla nierasowych, w typie rasy, nierodowodowych zwierząt domowych, nieposiadająca uprawnień hodowlanych lub hodowla psów rasowych w niezarejestrowanej działalności.

Hodowle tego typu prowadzone są zarówno przez osoby niezrzeszone w żadnym stowarzyszeniu kynologicznym bądź (w przypadku hodowli kotów) stowarzyszeniu felinologicznym, jak i występują przypadki łamania etyki hodowcy przez członków zrzeszonych np. w ZKwP i prowadzących hodowlę rodowodowych psów[1]. Pseudohodowle funkcjonują dla zysku[2] i rozmnażane są w nich psy i koty w typie „modnych”, popularnych ras.

Termin pseudohodowla został ukuty w środowisku miłośników psów rasowych i zarejestrowanych hodowców na określenie osób, które masowo rozmnażają nierasowe zwierzęta dla zysku. Popularny jest głównie wśród kynologów, osób pracujących w schroniskach dla zwierząt. Najczęściej nazwę stosuje się w odniesieniu do nielegalnych hodowli psów, rzadziej kotów.

Sytuacja prawna w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Do 1 stycznia 2012 roku (wejścia w życie nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt[3]) polskie prawo nie regulowało procederu ich prowadzenia[4]. Od tego dnia rozmnażanie psów i kotów w celach handlowych jest zabronione[5] (zakaz ten nie dotyczy zarejestrowanych hodowli[6]). Ponadto zabrania się wprowadzania do obrotu psów i kotów na targowiskach, targach i giełdach[7] oraz prowadzenia takich miejsc z ich sprzedażą[8]. Złamanie tych zakazów jest karalne. Sąd może orzec przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia tego czynu oraz przedmiotów z niego pochodzących, jak również może orzec przepadek zwierzęcia. Można także orzec nawiązkę w wysokości do 1000 zł na cel związany z ochroną zwierząt[9]. Znowelizowana ustawa również zakazuje[10] pod karą aresztu lub grzywny[11] nabywania psów i kotów w tych miejscach. Wszystkie ww. czyny są wykroczeniem.

Funkcjonowanie pseudohodowli w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Pseudohodowle są prowadzone bez ograniczeń bądź zobowiązań, możliwie najniższym kosztem, a zdrowie i życie zwierząt jest podporządkowane interesom ekonomicznym i ma znaczenie drugorzędne. Wynika to z faktu, że funkcjonują one w większości przypadków w wyłączeniu z systemu rejestracji i kontroli hodowlanej[12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marcin Masłowski: Producenci rodowodów. Agora SA, 2009-10-09. [dostęp 2016-01-27].
  2. Opolskie koty do adopcji: Stop pseudohodowcom. koty.opole.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-18)].
  3. Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2011 r. nr 230, poz. 1373).
  4. Pseudohodowla.
  5. Art. 10a ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2022 r. poz. 572); dalej: „ustawa o ochronie zwierząt”.
  6. Art. 10a ust. 6 ustawy o ochronie zwierząt.
  7. Art. 10a ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zwierząt.
  8. Art. 10a ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie zwierząt.
  9. Art. 37 ust. 1, 3 i 4 ustawy o ochronie zwierząt.
  10. Art. 10b ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt.
  11. Art. 37e ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt.
  12. Sprzedawali psy z chlewa. pogotowiedlazwierzat.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-21)].
  13. tvn24: Nieludzka hodowla psów. [dostęp 2008-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-30)].