Problem Molyneuxa
Problem Molyneuxa – w filozofii eksperyment myślowy dotyczący nagłego uleczenia ze ślepoty. Został po raz pierwszy sformułowany przez Williama Molyneuxa. Szczegółowo został opisany przez Johna Locke'a w An Essay Concerning Human Understanding. W problemie chodzi o to, czy osoba niewidoma potrafiąca rozpoznać przedmioty za pomocą dotyku po odzyskaniu wzroku rozpozna je tylko przy jego użyciu. Obecnie wiadomo, iż nauka tej umiejętności trwała około tygodnia[1]. Problem ten dotyczy doświadczenia empirycznego oraz powiązania reprezentacji różnych zmysłów w umyśle.