Poznański Ochotniczy Batalion Śmierci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Poznański Ochotniczy Batalion Śmierci[1] – oddział utworzony w kwietniu 1919 roku w Poznaniu na rozkaz generała Józefa Dowbora-Muśnickiego. Dowódcą został weteran powstania styczniowego Feliks Józefowicz. Batalion liczył około 300 ludzi, posiadał własny sztandar i oznakę (czaszka z piszczelami). Przysięgę złożył 17 kwietnia 1919 roku w Poznaniu i został wysłany na front litewsko-białoruski, gdzie walczył w składzie 6 Pułku Piechoty Legionów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W dokumentach i wspomnieniach oddział ppłk. Józefowicza występuje pod różnymi nazwami: Batalion Śmierci, Batalion Poznański, Oddział Poznański przy Dywizji Litewsko-Białoruskiej. Batalion składał się z trzech kompanii szturmowych. [w:] Lituano-slavica posnaniensia: studia historica. III: Tomy 3-4 1989. str. 98