Poziom osadniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Poziom osadniczy – w archeologii: ślady działalności ludzkiej w danym miejscu ograniczające się tylko do zabytków ruchomych, pozostawionych na ówczesnej powierzchni gruntu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dorota Ławecka, Wstęp do archeologii, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003.