Piwoksyl tebipenemu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piwoksyl tebipenemu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H31N3O6S2

Masa molowa

497,63 g/mol

Wygląd

biały krystaliczny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

161715-24-8

PubChem

9892071

Podobne związki
Podobne związki

bromowodorek piwoksylu tebipenemu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

J01DH06

Piwoksyl tebipenemu (łac. tebipenemum pivoxilum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, bakteriobójczy antybiotyk beta-laktamowy z grupy karbapenemów, prolek, pierwszy doustny antybiotyk z tej grupy, oporny na działanie większości β-laktamaz w tym β-laktamaz o rozszerzonym spektrum działania i β-laktamaz chromosomalnych[3][4].

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Piwoksyl tebipenemu jest prolekiem i po wchłonięciu ulega szybkiej hydrolizie do aktywnej formy tebipenemu. Tebipenem jest antybiotykiem bakteriobójczym, hamującym syntezę ściany komórkowej bakterii Gram-ujemnych oraz Gram-dodatnich poprzez unieczynnianie białek wiążących penicylinę[4]. Cefepim jest oporny na działanie większości β-laktamaz w tym β-laktamaz o rozszerzonym spektrum działania oraz β-laktamaz chromosomalnych[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Piwoksyl tebipenemu jest zarejestrowany jedynie w Japonii w leczeniu zapalenia płuc, zapalenia ucha środkowego i zapalenia zatok przynosowych u dzieci[1][5].

Tebipenem wykazuje większą aktywność niż penicyliny oraz cefalosporyny wobec większości Gram-dodatnich i Gram-ujemnych szczepów bakterii takich jak gronkowiec złocisty oporny na metycylinę (MRSA), metycylinooporny szczep bakterii Staphylococcus epidermidis (MRSE), Streptococcus pyogenes, Enterococcus faecalis, pałeczka okrężnicy, pałeczka zapalenia płuc, Enterobacter aerogenes, pałeczka ropy błękitnej[6].

Badania kliniczne[edytuj | edytuj kod]

Pochodna bromowodorkowa piwoksylu tebipenemu jest aktualnie w trakcie badań klinicznych w leczeniu powikłanego zapalenia pęcherza moczowego oraz odmiedniczkowego zapalenia nerek[5].

Wykazano również aktywność tebipenemu w leczeniu gruźlicy wielolekoopornej (MDR-TB)[4].

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Tebipenem powoduje u 20% pacjentów luźne stolce lub krótkotrwałą biegunkę, o niewielkim nasileniu[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Orapenem fine granules 10% for pediatric use - Use Prescribing Information, Meiji Seika Pharma K.K., 2013 (ang.).
  2. a b c publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Eckburg PB, Jain A, Walpole S, Moore G, Utley L, Manyak E, Dane A, Melnick D. Safety, Pharmacokinetics, and Food Effect of Tebipenem Pivoxil Hydrobromide after Single and Multiple Ascending Oral Doses in Healthy Adult Subjects. „Antimicrob. Agents Chemother.”. 63 (9), 2019. DOI: 10.1128/AAC.00618-19. PMID: 31262768. (ang.). 
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Jain A, Utley L, Parr TR, Zabawa T, Pucci MJ. Tebipenem, the first oral carbapenem antibiotic. „Expert Rev Anti Infect Ther”. 16 (7), s. 513–522, 2018. DOI: 10.1080/14787210.2018.1496821. PMID: 30014729. (ang.). 
  4. a b c d publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hazra S, Xu H, Blanchard JS. Tebipenem, a new carbapenem antibiotic, is a slow substrate that inhibits the β-lactamase from Mycobacterium tuberculosis. „Biochemistry”. 53 (22), s. 3671–8, 2014. DOI: 10.1021/bi500339j. PMID: 24846409. (ang.). 
  5. a b publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Arends SJR, Rhomberg PR, Cotroneo N, Rubio A, Flamm RK, Mendes RE. Antimicrobial Activity Evaluation of Tebipenem (SPR859), an Orally Available Carbapenem, against a Global Set of Enterobacteriaceae Isolates, Including a Challenge Set of Organisms. „Antimicrob. Agents Chemother.”. 63 (6), 2019. DOI: 10.1128/AAC.02618-18. PMID: 30936096. (ang.). 
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Yao Q, Wang J, Cui T, Yang Z, Su M, Zhao P, Yan H, Zhan Y, Yang H. Antibacterial Properties of Tebipenem Pivoxil Tablet, a New Oral Carbapenem Preparation against a Variety of Pathogenic Bacteria in Vitro and in Vivo. „Molecules”. 21 (1), s. 62, January 2016. DOI: 10.3390/molecules21010062. PMID: 26751436. (ang.).