Piotr Myśliwiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Myśliwiec
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1952
Proszowice

Ambasador RP w Angoli
Okres

od 2007
do 2010

Poprzednik

Eugeniusz Rzewuski

Następca

Marek Garztecki

Ambasador RP w Angoli
Okres

od 2015
do 2023

Poprzednik

Marek Garztecki

Następca

Jan Pawelec

Piotr Józef Myśliwiec (ur. 21 sierpnia 1952 w Proszowicach)[1]polski chemik, inżynier, dyplomata, ambasador tytularny, chargé d’affaires a.i. w Wybrzeżu Kości Słoniowej (1993–2001) i Etiopii (2003–2005), Ambasador RP w Angoli (2007–2010 oraz 2015–2023).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Krakowskiej w specjalności inżynieria chemiczna. Uzyskał stopień naukowy doktora inżyniera nauk technicznych w dziedzinie technologii elektronowej na Politechnice Wrocławskiej na podstawie pracy Adsorpcja pary wodnej na powierzchniach kontaktowych i jej wpływ na jakość połączenia ultrakompresyjnego (promotor – Stanisław Nowak(inne języki)). Od 1977 do 1993 pracował w Przemysłowym Instytucie Elektroniki (późniejsza nazwa Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Mikroelektroniki Hybrydowej[2]) w Krakowie, a także okresowo w przedsiębiorstwach francuskich i angielskich realizujących budowy w Niemieckiej Republice Demokratycznej (w latach 1982–1983) i w Armenii (1992)[potrzebny przypis].

Na początku lat 90. został pracownikiem służby dyplomatycznej. Pracował na placówce w Abidżanie, Wybrzeże Kości Słoniowej jako chargé d’affaires a.i. (1993–2001), We wrześniu 2001 podjął pracę w Departamencie Afryki i Bliskiego Wschodu Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Od grudnia 2003 pracował w Ambasadzie RP w Addis Abebie, Etiopia, jako pierwszy polski dyplomata akredytowany w Etiopii po kilkunastoletniej przerwie. Kierował tą placówką do września 2005, następnie był jej pracownikiem. W lipcu 2006 został przeniesiony do Angoli, gdzie objął kierownictwo Ambasady RP w Luandzie, początkowo jako charge d'affaires a.i., a od lipca 2007 jako ambasador[3][4]. Odwołany z dniem 1 października 2010[5] powrócił do Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu, gdzie odpowiadał za relacje Polski z Afryką Subsaharyjską. Ponownie objął placówkę w Angoli we wrześniu 2015[6][7]. Został akredytowany także w Republice Konga[8], Demokratycznej Republice Wysp Świętego Tomasza i Książęcej[9], Demokratycznej Republice Konga[10], Republice Gabońskiej, Republice Środkowoafrykańskiej[11]. Odwołany ze skutkiem na 31 października 2023[12][13][14][15][16][17]. Był po Hannie Suchockiej najdłużej urzędującym ambasadorem III RP.

W latach 1976/77 wspólnie z żoną Urszulą uczestniczył w studenckiej wyprawie naukowej do Afryki Zachodniej „Nigeria-76”[potrzebny przypis].

Mówi w językach: portugalskim, francuskim, angielskim, potrafi się porozumieć po rosyjsku, zna podstawy suahili i lingala[18]. Ojciec Pawła, Krzysztofa i Tomasza[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Embaixador [online], luanda.msz.gov.pl, 12 lutego 2018 [dostęp 2019-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-12] (port.).
  2. Dr Piotr Myśliwiec, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-23].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lipca 2007 r. nr 110-40-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 46, poz. 540).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lipca 2007 r. nr 110-41-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 46, poz. 541).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2010 r. nr 110-43-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 885).
  6. Nominacje dla nowych ambasadorów RP w Rumunii i Angoli. msz.gov.pl, 29 lipca 2015. [dostęp 2015-07-30].
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lipca 2015 r. nr 110.43.2015 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 931).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 stycznia 2016 r. nr 110.1.2016 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 159).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lipca 2015 r. nr 110.44.2015 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 932).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 listopada 2019 r. nr 110.32.2019 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2019 r. poz. 1172).
  11. Ambasador [online], luanda.msz.gov.pl [dostęp 2018-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-20].
  12. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 2023 r. nr 110.78.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 1162).
  13. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 2023 r. nr 110.79.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 1163).
  14. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 2023 r. nr 110.80.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 1164).
  15. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 2023 r. nr 110.81.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 1165).
  16. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 2023 r. nr 110.82.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 1183).
  17. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 2023 r. nr 110.83.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 1184).
  18. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych [online], www.sejm.gov.pl, 23 czerwca 2015 [dostęp 2018-08-23] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]