Peter Raabe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Raabe
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1872
Frankfurt nad Odrą

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1945
Weimar

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent, muzykolog

Odznaczenia
IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar)

Peter Raabe (ur. 27 listopada 1872 we Frankfurcie nad Odrą, zm. 12 kwietnia 1945 w Weimarze[1][2][3]) – niemiecki dyrygent i muzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się u Woldemara Bargiela w Hochschule für Musik w Berlinie[1][2][3]. Od 1894 do 1907 działał jako dyrygent w różnych miastach niemieckich[1], m.in. w Królewcu (1894), Zwickau (1895–1897) i Elberfeld (1897–1898)[3]. W latach 1903–1906 był dyrygentem Kalm Orchester w Monachium[1][3]. Od 1899 do 1903 roku dyrygował Netherlands Opera w Amsterdamie[1][2][3]. Od 1907 do 1920 roku pełnił funkcję pierwszego dyrygenta orkiestry dworskiej w Weimarze, od 1910 roku był także kuratorem muzeum Ferenca Liszta[1][2][3]. W 1916 roku uzyskał tytuł naukowy doktora na Uniwersytecie w Jenie[1][3]. W latach 1920–1934 pełnił funkcję generalnego dyrektora muzycznego Städtische Orchester w Akwizgranie[1][2][3].

Aktywnie popierał ruch nazistowski[1][2], w 1935 roku został mianowany jako następca Richarda Straussa przewodniczącym Reichsmusikkamer[1][2][3]. Na stanowisku tym odpowiedzialny był za realizację polityki kulturalnej III Rzeszy, w tym za eliminowanie z życia artystycznego osób żydowskiego pochodzenia[2]. W 1936 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Albrechta w Królewcu[1]. W 1942 roku opublikowano dedykowany mu tom studiów Von deutscher Tonkünst: Festschrift zu Peter Raabes 70. Geburtstag[2].

Był autorem ważnej monografii poświęconej Ferencowi Lisztowi, w której wykorzystał bogaty materiał źródłowy[1]. Był jednym z redaktorów wydanej w latach 1907–1934 w wydawnictwie Breitkopfa edycji dzieł Liszta w 34 tomach[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Grossherzog Carl Alexander und Liszt (Lipsk 1918)
  • Franz Liszt: Leben und Schaffen (2 tomy, Stuttgart 1931, wyd. zrewid. 1968)
  • Die Musik im dritten Reich (Ratyzbona 1935)
  • Kulturwille im deutschen Musikleben (Ratyzbona 1936)
  • Deutsche Meister (Berlin 1937)
  • Webe zu Weber (Ratyzbona 1942)
  • Wege zu Liszt (Ratyzbona 1943)
  • Wege zu Bruckner (Ratyzbona 1944)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 267. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2901. ISBN 0-02-865530-3.
  3. a b c d e f g h i Dictionary of German Biography. T. Volume 8: Plett – Schmidseder. München: K.G. Saur, 2005, s. 114. ISBN 3-598-23298-5.
  4. a b c d Reichshandbuch der deutschen Gesellschaft. Das Handbuch der Persönlichkeiten in Wort und Bild. Band 2: L–Z. Berlin: Deutscher Wirtschaftsverlag, 1931, s. 1462.