Pawieł Jegorow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawieł Jegorow
Павел Егоров
podpułkownik lotnictwa podpułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1914
Błagowieszczeńsk

Data i miejsce śmierci

9 marca 1989
Angarsk

Przebieg służby
Lata służby

1940–1959

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Stanowiska

nawigator

Główne wojny i bitwy

Front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaOrder Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego SztandaruOrder Suworowa III klasy (ZSRR)Order Aleksandra Newskiego (ZSRR)Order Wojny Ojczyźnianej I klasyOrder Wojny Ojczyźnianej II klasyOrder Czerwonej GwiazdyMedal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Pawieł Wasiljewicz Jegorow (ros. Павел Васильевич Егоров, ur. 16 czerwca?/29 czerwca 1914 w Błagowieszczeńsku, zm. 9 marca 1989 w Angarsku) – radziecki lotnik wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1931 skończył zawodową szkołę techniczną i został mechanikiem w sowchozie stacji maszynowo-traktorowej, w 1935–1937 uczył się w aeroklubie, w 1938–1941 był pilotem-instruktorem w aeroklubie.

W 1940 został powołany do Armii Czerwonej, ukończył wojskową szkołę lotników, od maja 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami, w 1944 był nawigatorem (szturmanem) pułku lotnictwa szturmowego w stopniu kapitana w składzie 1. Armii Powietrznej 3. Frontu Białoruskiego. Do końca wojny wykonał 14 lotów bojowych, niszcząc wiele pociągów, samochodów, dział, samolotów na lotniskach i wiele innego sprzętu i zaopatrzenia wroga oraz zadając przeciwnikowi duże straty w ludziach.

Po wojnie służył w Siłach Powietrznych Północnej Grupy Wojsk i Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego, w sierpniu 1959 został zwolniony do rezerwy w stopniu podpułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]