Partia Narodowo-Bolszewicka
 |
Ten artykuł od 2012-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
НБП |
| Data założenia |
28 listopada 1994 |
| Data rozwiązania |
29 czerwca 2005 |
| Adres siedziby |
Moskwa |
| Ideologia polityczna | |
| Poglądy gospodarcze | |
Partia Narodowo-Bolszewicka (ros. Национал-большевистская Партия, Nacionał-Bolszewistskaja Partija) – nielegalna[1] rosyjska partia polityczna. Jej liderem od początku istnienia był Eduard Limonow. Partia Narodowo-Bolszewicka została zdelegalizowana 29 czerwca 2005 roku przez Sąd Obwodowy w Moskwie. W roku 2007 działalność Partii została zakazana, jednak mimo tego Partia Narodowo-Bolszewicka kontynuuje nielegalne działania. Jej ideologia stanowi połączenie komunizmu, nacjonalizmu i anarchizmu.
Partia łączy skrajnie lewicowe hasła z retoryką wielkomocarstwową. Od 2004 roku żąda również zakończenia cenzury mediów i przeprowadzenia wolnych wyborów do Dumy. Flagą NBP jest czerwony sztandar z białym kołem i wpisanym weń czarnym sierpem i młotem. Partyjną ideologią jest narodowy bolszewizm.
Partia Narodowo-Bolszewicka należy do najsprawniejszych formacji politycznych w Rosji. Jej członkowie nazywani są „nacbolami”[2] bądź „limonowcami”.
Założenie partii[edytuj | edytuj kod]
Partia Narodowo-Bolszewicka została założona w 1992 przez pisarza i dysydenta Eduarda Limonowa, znanego filozofa i intelektualistę Aleksandra Dugina i popularnego punkrockowego wokalistę Jegora Letowa. Członkiem NBP jest również znany pisarz Zachar Prilepin oraz wielu przedstawicieli kontrkultury.
Działalność opozycyjna[edytuj | edytuj kod]
Partia Narodowo-Bolszewicka należy do głównych sił opozycyjnych w Rosji, od początku prezydentury Władimira Putina Partia Narodowo-Bolszewicka występuje przeciwko jego władzy. Główną metoda działalności Partii Narodowo-Bolszewickiej jest tzw. akcja bezpośrednia, polegająca m.in. na zajmowaniu i okupowaniu budynków państwowych, obrzucaniu nielubianych polityków jajkami, pomidorami itp., oraz organizowaniu masowych demonstracji. Między innymi w grudniu 2003 młodzi aktywiści NBP zajęli na kilka minut dach budynku jednego z najbardziej strzeżonych rosyjskich resortów – Ministerstwa Sprawiedliwości. W rok później wtargnęli do poczekalni w kancelarii prezydenta Rosji. W maju 2005 „nacbole” wywiesili na fasadzie nieistniejącego już hotelu „Rossija”, naprzeciwko Kremla, transparent z napisem „Putin, odejdź sam!”. W książce „Udręczona Rosja” Anna Politkowska opisuje nieproporcjonalnie duże represje wobec narodowych bolszewików uczestniczących w antyputinowskich protestach.
Od 1998 roku za działalność opozycyjną uwięzionych było ponad 150 członków NBP. W 2006 Partia Narodowo-Bolszewicka została członkiem założycielem opozycyjnej koalicji Inna Rosja.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Partia Narodowo-Bolszewicka znów nielegalna.
- ↑ Marcin Wojciechowski, Rosja jest wszystkim, reszta niczym [online], Wyborcza.pl, 25 grudnia 2008 [zarchiwizowane z adresu 2009-01-22].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Inna Rosja - partia rosyjskich narodowych bolszewików
- „Fenomen Eduarda Limonowa i rosyjskiej Partii Narodowo-Bolszewickiej”. geocities.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-06)].
- Machalica: Ekstremizm do kwadratu