Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Białobrzegach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia
Najświętszego Serca Pana Jezusa
w Białobrzegach
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Białobrzegi

Adres

Białobrzegi 30,
37-114 Białobrzegi

Data powołania

1 maja 1920

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Łańcut II

Kościół parafialny

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Proboszcz

ks. Jan Bździkot

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

piątek po zakończeniu oktawy Bożego Ciała

Położenie na mapie gminy Białobrzegi
Mapa konturowa gminy Białobrzegi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ParafiaNajświętszego Serca Pana Jezusaw Białobrzegach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ParafiaNajświętszego Serca Pana Jezusaw Białobrzegach”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ParafiaNajświętszego Serca Pana Jezusaw Białobrzegach”
Położenie na mapie powiatu łańcuckiego
Mapa konturowa powiatu łańcuckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ParafiaNajświętszego Serca Pana Jezusaw Białobrzegach”
Ziemia50°06′06″N 22°19′55″E/50,101667 22,331944
Strona internetowa

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Białobrzegach − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Łańcut II[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze plany powołania parafii w Białobrzegach pojawiły się w 1783 roku, gdy na wniosek bpa Antoniego Betańskiego, Gubernium Lwowskie przygotowało projekt utworzenia parafii w Budach Łańcuckich i Białobrzegach, ale nie zostały zrealizowane. W 1877 roku zbudowana została kaplica, w której kapłani z Żołyni w miesiącach letnich odprawiali nabożeństwa.

1 maja 1920 roku bp Józef Sebastian Pelczar erygował ekspozyturę, z wydzielonego terytorium parafii Żołynia, parafii Łańcut-Fara i parafii Kosina[2]. Później drewnianą kaplicę rozbudowano.

W 1928 roku ekspozytura została przemianowana na samodzielną parafię, oraz zatwierdzono budowę nowego kościoła, ale nie udało się rozpocząć budowy. W latach 1933–1937 zbudowano obecny murowany kościół, według projektu arch. inż. Witaszkiewicza. W 1937 roku ks. Czesław Broda dziekan leżajski poświęcił kościół. W latach 1944–1945 wykonano modernistyczną polichromię. 29 czerwca 1946 roku bp Wojciech Tomaka dokonał konsekracji kościoła[3][4].

Na terenie parafii jest 2 994 wiernych (w tym: Białobrzegi – 2 203, Dębina część – 752, Korniaktów Południowy – 550, Wola Dalsza część – 39)[5].

Proboszczowie parafii:[6]
1920–1925. ks. Zygmunt Dziedziak (ekspozyt).
1925–1930. ks. Augustyn Partykiewicz.
1930–1937. ks. Bronisław Stankiewicz.
1937–1946. ks. Jan Latawiec.
1946–1984. ks. Józef Pelc[7][8][9][10][11].
1984–1990. ks. Jan Potocki.
1990–2005. ks. Stanisław Wacnik.
2005– nadal ks. Jan Bździkot.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. Strona gminy. Rola religii
  3. Historia parafii
  4. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 289) ISSN 1233-4685
  5. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 203) ISSN 1429-6314
  6. Proboszczowie
  7. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 72) [dostęp 2023-12-18]
  8. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 84) [dostęp 2023-12-18]
  9. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 92) [dostęp 2023-12-18]
  10. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 136) [dostęp 2023-12-18]
  11. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 251) [dostęp 2023-12-18]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]