Parafia św. Stanisława Biskupa i św. Małgorzaty w Janowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Stanisława biskupa i męczennika i św. Małgorzaty
Ilustracja
Kościół parafialny św. Stanisława i św. Małgorzaty
Państwo

 Polska

Siedziba

Janowiec

Adres

Rynek 6
24-123 Janowiec

Data powołania

1325

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

radomska

Dekanat

zwoleński

Kościół

św. Stanisława i św. Małgorzaty

Proboszcz

ks. Janusz Socha

Wezwanie

św. Stanisława i św. Małgorzaty

Wspomnienie liturgiczne

8 maja

Położenie na mapie gminy Janowiec
Mapa konturowa gminy Janowiec, w centrum znajduje się punkt z opisem „Janowiec nad Wisłą”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Janowiec nad Wisłą”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Janowiec nad Wisłą”
Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Janowiec nad Wisłą”
Ziemia51°19′23″N 21°53′26″E/51,323056 21,890556

Parafia św. Stanisława biskupa i męczennika i św. Małgorzaty w Janowcu – parafia rzymskokatolicka w Janowcu. Wchodzi w skład dekanatu zwoleńskiego, diecezji radomskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Parafia została erygowana przed 1325. Pierwotny kościół drewniany istniał tu około 1326. Z kolei świątynię murowaną, pw. św. Stanisława biskupa oraz św. Małgorzaty, wzniósł około 1350 Bodzanta, herbu Poraj, biskup krakowski. Kolejny kościół powstał w 1535 z fundacji Piotra Firleja, z częściowym wykorzystaniem starego kościoła gotyckiego. W roku 1559, gdy Firlejowie przyjęli wyznanie ewangelicko-reformowane, kościół został zamieniony na zbór kalwiński. Stan taki trwał czterdzieści lat, bo w 1599 – jako własność Stanisława Tarły, starosty sochaczewskiego – został przywrócony katolikom. Kościół był gruntownie przebudowany w latach 1585–1600 i ponownie erygowany z fundacji Barbary z Dulskich Tarłowej, starościny sochaczewskiej. Świątynię konsekrowano w 1604. W roku 1914 uległ częściowemu spaleniu. Kościół obecny jest w stylu późnorenesansowym z elementami gotyckimi, orientowany, z białego kamienia wapiennego i cegły. Posiada dwa gotyckie portale kamienne do kaplicy św. Anny z rytymi napisami, wśród których najstarszy, czytelny, pochodzi z 1558.

Terytorium[edytuj | edytuj kod]

Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]

  • 1946–1951 – ks. Jan Piechota
  • 1952–1958 – ks. Julian Dusiński
  • 1958–1967 – ks. Juliusz Chyżewski
  • 1967–1981 – ks. Zdzisław Kalinowski
  • 1981–1989 – ks. Józef Wrochna
  • 1989–2000 – ks. Marian Misiak
  • 2000–nadal – ks. Janusz Socha

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]