Parafia św. Marcina w Krasiczynie
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
Krasiczyn 181, |
| Data powołania |
1625 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Filie |
• Korytniki – pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego |
| Proboszcz |
ks. Sławomir Nowak |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie gminy Krasiczyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |
 49°46′40,007″N 22°39′06,680″E/49,777780 22,651856
| |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Marcina w Krasiczynie – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Przemyśl I[1].
Erygowana w 1625. Jest prowadzona przez księży archidiecezjalnych. Mieści się pod numerem 50.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Około 1525 roku do Śliwnicy przybył Jakub z Siecina, szlachcic z Ziemi Dobrzyńskiej, który został dzierżawcą dóbr królewskich. W 1540 roku ożenił się z Barbarą Orzechowską właścicielką czternastu wsi. Następnie w Śliwnicy zbudował dwór obronny, a jego syn Stanisław herbu Rogala, od pobliskich Krasic przybrał nazwisko Krasicki. W 1584 roku Stanisław Krasicki zbudował murowany zamek, a jego następca Marcin Krasicki w latach 1598–1619 dokonał generalnej przebudowy zamku. W 1602 roku zamek został nazwany „Krasiczyn” w Śliwnicy, a w latach 1615–1620 powstawało miasteczko Krasiczyn.
W czerwcu 1616 roku król Zygmunt III Waza wydał zgodę na utworzenie parafii w Krasiczynie. W 1618 roku bp Stanisław Sieciński poświęcił kaplicę na zamku w Baszcie Boskiej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Utworzeniu parafii sprzeciwiło się kolegium wikariuszy katedralnych i dlatego została utworzona kapelania. 11 stycznia 1623 roku pierwszym kapelanem kaplicy zamkowej został ks. Jan Tarnowski. Następnie rozpoczęto budowę kościoła w miasteczku pw. św. Marcina i św. Barbary. W 1713 roku budowany kościół w miasteczku był w ruinie, dlatego 7 lutego 1713 roku ks. kan. Jan Kurdwanowski, delegat bpa Jan Kazimierza de Alten Bokuma zniósł fundację, probostwo zostało przeniesione do Krzywczy, a kaplica zamkowa została zdegradowana do roli kapelanii. W 1630 roku Marcin Krasicki ponownie czynił starania o utworzenie parafii, ustanawiając fundację, a jako uposażenie dla parafii przeznaczył wieś Reczpol. Po jego śmierci przerwano większe prace budowlane, tylko później wykonano drobne prace murarskie i przykryto mury dachem.
W 1745 roku bp Wacław Hieronim Sierakowski ponownie utworzył parafię. Ludwika z Mniszków Potocka wyposażyła kościół, który 13 kwietnia 1760 roku został konsekrowany. Do reaktywowanej parafii przyłączono wsie: Komara, Korytniki, Krasice, Krzeczkową, Mielnów, Nahurczany, Olszany, Rokszyce, Śliwnicę, Tarnawce i Zalesie.
W 1939 roku Krasiczyn zajęły wojska sowieckie, które dokonały dewastacji kościoła i urządziły w nim stajnię. W 1939 roku na terenie parafii było 2 559 rzymsko-katolików, 4 244 grekokatolików, 116 Żydów. W 1940 roku mieszkańców wysiedlono do innych miejscowości i na Wołyń.
W 2012 roku utworzono rektorat Tarnawce - Zalesie.
Z tej parafii pochodzi kard. abp krakowski Adam Stefan Sapieha, który w 1946 roku w Krakowie wyświęcił na kapłana Karola Wojtyłę.
Na terenie parafii jest 1 452 wiernych (Krasiczyn – 546, Chołowice – 56, Korytniki – 498, Mielnów – 70, Śliwnica – 282)[2].
Proboszczowie parafii[edytuj | edytuj kod]
- 1793–1820. ks. Józef Rzepecki.
- 1821–1827. ks. kan. Tomasz Przybyłowicz[3].
- 1828–1846. ks. Franciszek Gołaszewski[4].
- 1847. ks. Franciszek Kxawery Skibicki (administrator).
- 1847–1874. Alojzy Kozaczyński[5].
- 1875–1903. ks. Stanisław Wojna[6].
- 1886–1892. ks. Stanisław Ziemba (wikariusz - koadiutor).
- 1892–1894. ks. Adam Piękoś (wikariusz - koadiutor).
- 1894–1899. ks. Michał Miksiewicz (wikariusz - koadiutor).
- 1900–1937. ks. Józef Rogulski (w latach 1900–1903 wikariusz - koadiutor)[7].
- 1937–1951. ks. Jan Lasek[8].
- 1952–1957. ks. Andrzej Czyż.
- 1957–1969. ks. Jan Kordeczka.
- 1969–1970. ks. Edward Kwaśnik.
- 1970–2007. ks. Stanisław Bartmiński.
- 2007–2012. ks. Wiesław Kałamarz.
- 2012–2016. ks. Stanisław Guzy.
- 2016– nadal ks. Sławomir Nowak[9].
Kościoły rektoralne[edytuj | edytuj kod]
Kościoły filialne[edytuj | edytuj kod]
- Chołowice – pw. Ducha Świętego[12].
- Mielnów – pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny[13].
- Korytniki – pw. św. Maksymiliana Kolbego[14].
-
Kościół filialny w Korytnikach -
Kościół filialny w Mielnowie -
Kościół filialny w Chołowicach
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. 223) ISSN 1429-6314
- ↑ Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Premisliensis rit. Lat. Anno 1810 (s. 6) (łac.) [dostęp 2020-08-25]
- ↑ Catalogus Universi Cleri Dioecesani Premisliensis Tum Saecularis Tum Regularis Anno Salutis 1829 (s. 12) (łac.) [dostęp 2020-08-25]
- ↑ Schematismus Universi venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Ritus latini Premisliensis pro Anno Domini 1853 (s. 18) (łac.) [dostęp 2020-08-25]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Ritus Latini Premisliensis pro Anna Domini 1877 (s. 34) (łac.) [dostęp 2020-08-25]
- ↑ Schematismus Univerdi Venerabilis Cleri Saecularis et Ragularis Dioecesis rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1905 (s. 50) [dostęp 2020-08-25]
- ↑ Rocznik Diecezji przemyskiej Ob. Łac. 1938 (s. 35) (łac.) [dostęp 2020-08-25]
- ↑ Proboszczowie i wikariusze Krasiczyńscy obrz rzym-kat w porządku chronologicznym
- ↑ Kościół w Tarnawcach – Rektorat
- ↑ Kościół w Zalesiu – Rektorat
- ↑ Kościół w Chołowicach
- ↑ Kościół w Mielnowie
- ↑ Kościół w Korytnikach
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ks. Stanisław Bartmiński Krasiczyn. Dzieje parafii i społeczności naszkicowane przez starego proboszcza. T. 1 Krasiczyn – Przemyśl 2010
- ks. Stanisław Bartmiński Krasiczyn. Dzieje parafii i społeczności naszkicowane przez starego proboszcza. T. 2 Duchowieństwo i parafianie. Aktywność społeczna wiernych Krasiczyn – Przemyśl 2010 ISBN 978-83-905692-9-1