Parafia św. Katarzyny w Wilnie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Katarzyny
Vilniaus šv. Kotrynos parapija
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Litwa

Siedziba

Wilno

Adres

Birutes g. 20

Data powołania

1922;
2014 (reaktywacja)

Data zamknięcia

1923

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

wileńska i litewska

Dekanat

wileński miejski

Cerkiew

św. Katarzyny

Proboszcz

ks. Aleksandr Mackiewicz

Wezwanie

św. Katarzyny

Wspomnienie liturgiczne

24 listopada/7 grudnia

Położenie na mapie Wilna
Mapa konturowa Wilna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Ziemia54°41′33,5″N 25°14′41,0″E/54,692639 25,244722
Multimedia w Wikimedia Commons

Parafia św. Katarzyny – parafia prawosławna w Wilnie, istniejąca w latach 1922–1923, reaktywowana w 2014[1]. Wchodzi w skład dekanatu wileńskiego miejskiego eparchii wileńskiej i litewskiej[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym okresie działalności była to jedyna parafia prawosławna na terytorium II RP, która nie podlegała strukturom Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Została erygowana w 1922 przez grupę wiernych na czele z senatorem Wiaczesławem Bogdanowiczem, którzy opowiadali się za zachowaniem status quo prawosławia w Polsce, a zatem jego administracyjnej podległości wobec patriarchy moskiewskiego.

 Osobny artykuł: Cerkiew św. Katarzyny w Wilnie.

Parafia została urządzona w dawnej cerkwi domowej przy pałacu gubernatora Wilna, należącej jako świątynia pomocnicza do parafii Ikony Matki Bożej „Znak”. Pozostawała w dawnej jurysdykcji, tj. w eparchii wileńskiej i litewskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po roku funkcjonowania została zdelegalizowana poprzez decyzję rządu o zakazie działania na terytorium Polski innych prawosławnych związków wyznaniowych niż PAKP. Wprawdzie w prywatnych domach Wilna nadal były odprawiane nieregularnie nabożeństwa z udziałem kapłanów spoza tego Kościoła, jednak regularne życie parafialne ustało, zaś cerkiew św. Katarzyny została zamknięta. Od lat 90. XX w. cerkiew ta była ponownie świątynią filialną parafii Ikony Matki Bożej „Znak”, a od 2014 służy reaktywowanej parafii św. Katarzyny[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Храм в честь Святой великомученицы Екатерины. Вильнюс.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Вильнюс, Свято-Духов монастырь, 2006, ISBN 9986-559-62-6.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parafia_św._Katarzyny_w_Wilnie&oldid=62776302”