Pantelejmon (Kotokos)
| Pantelejmon Kotokos Pandelis Christos Kotokos | |
| Metropolita Gjirokastry | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 lipca 1890 |
| Data i miejsce śmierci |
24 maja 1969 |
| Metropolita Gjirokastry | |
| Okres sprawowania |
1937–1941 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Chirotonia biskupia |
1937 |
| Odznaczenia | |
| |
| Data konsekracji |
1937 |
|---|---|
| Konsekrator |
Tomasz (Sawwopulos) |
| Współkonsekratorzy |
Leoncjusz (Liverios) |
Pantelejmon, imię świeckie Pandelis Christos Kotokos grec. Χρήστος Κοτόκος (ur. 9 lipca 1890 w Korczy, zm. 24 maja 1969 w Atenach[1]) – albański biskup prawosławny pochodzenia greckiego, metropolita Gjirokastry w latach 1937–1941.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1912 ukończył szkołę teologiczną na wyspie Chalki[1]. W latach 1913-1920 pracował jako nauczyciel w szkole greckiej w Korczy[2]. W latach 1931-1937 studiował prawo i nauki polityczne na uniwersytecie ateńskim, w 1936 obronił pracę doktorską. Z uwagi na brak w Albanii wykształconych duchownych prawosławnych, Kotokos w przyspieszonym tempie został wyświęcony na księdza, a wkrótce potem otrzymał sakrę biskupią z rąk metropolity chalcedońskiego Tomasza. 11 kwietnia 1937 otrzymał godność metropolity Gjirokastry, którą sprawował do roku 1941[1]. W Albanii był uważany za rzecznika interesów greckich. Początkowo odprawiał liturgię w języku greckim w podległej mu diecezji, pod naciskiem zwierzchnika Kościoła abp Kristofora zaczął odprawiać nabożeństwa w dwóch językach[3]. W grudniu 1938 pojawiły się oskarżenia pod adresem bp Kotokosa, że jest opłacany przez grecki konsulat w Gjirokastrze. Hierarcha bronił się przed oskarżeniami twierdzeniem, że za pośrednictwem konsulatu otrzymał spadek po krewnym, zmarłym w Grecji[3].
Po agresji niemieckiej na Grecję w 1941, wraz z wojskami greckimi Kotokos opuścił terytorium Albanii i zamieszkał w Atenach[1]. Po zakończeniu wojny władze komunistyczne zakazały powrotu Kotokosa do Albanii, uznając go za winnego zdrady stanu. W 1946 pojawił się w składzie delegacji greckiej na Konferencji Pokojowej w Paryżu[4]. Był jednym z twórców Komitetu Centralnego Północnego Epiru, dążącego do przejęcia przez Grecję terytorium południowej Albanii[1]. Zmarł w Atenach.
Był odznaczony Orderem Feniksa[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Andrea Llukani, Kristofor Kisi. = 2020 [online], albanianorthodox.com, 1 grudnia 2022 (alb.).
- ↑ Ο Πανιερώτατος Επίσκοπος Αργυροκάστρου κυρός Παντελεήμων. (1890-1969). = [online], users.sch.gr, 1 grudnia 2022 (gr.).
- ↑ a b Ardit Bido: The Albanian Orthodox Church: A Political History, 1878–1945. Routledge: 2020. ISBN 978-0-429-75546-0.
- ↑ a b Παντελεήμων επίσκοπος Αργυροκάστρου = [online], diaskedasi.info, 12 grudnia 2022 (gr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ardit Bido: The Albanian Orthodox Church: A Political History, 1878–1945. Routledge: 2020. ISBN 978-0-429-75546-0.