Otto Fruhner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otto Fruhner
27 zwycięstw
Generalmajor der Luftwaffe Generalmajor der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia

6 września 1893
Brzeg, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1965
Villach, Austria

Przebieg służby
Lata służby

1914 – ok. 1918; 1935 – ok. 1945

Siły zbrojne

Luftstreitkräfte
Luftwaffe

Jednostki

FFA 4
FFA 51
FFA 20
Jasta 26

Stanowiska

dowódca szkoły Luftwaffe w Ludwigslust

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Złoty Krzyż Zasługi Wojskowej

Otto Fruhner (ur. 6 września 1893 w Brzegu, zm. 19 czerwca 1965 w Villach) – Generalmajor Luftwaffe, as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z 27 zwycięstwami w I wojnie światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Służbę w lotnictwie niemieckim rozpoczął w listopadzie 1914 roku jako mechanik w FFA 4. Po ukończeniu szkoły pilotażu w 1915 roku został skierowany do Feldflieger-Abteilung 51 i walczył na froncie wschodnim jako pilot. W jednostce, która od stycznia 1917 roku została przemianowana na FFA 20 służył do lipca 1917 roku. Na jego prośbę został w lipcu przeniesiony do eskadry myśliwskiej Jasta 26. Pierwsze z 27 zwycięstw w jednostce odniósł 3 września 1917 roku. Tego samego dnia odniósł także drugie zwycięstwo. 3 czerwca 1918 roku został odznaczony najwyższym odznaczeniem wojskowym dla podoficerów i żołnierzy Złotym Krzyżem Zasługi, został także promowany na oficera i przedstawiony do Pour le Mérite, jednak ze względu na abdykację cesarza orderu tego nie otrzymał.

20 września 1918 roku po odniesieniu 27 zwycięstwa powietrznego pilotowany przez niego samolot zderzył się w powietrzu z samolotem Camel. Otto Fruhner został ranny, ale udało mu się szczęśliwie wylądować na spadochronie, co było wówczas rzadkością. Z powodu odniesionych ran do czynnej służby w czasie I wojny światowej już nie wrócił.

Po utworzeniu w 1935 roku Luftwaffe Otto Fruhner w randze majora rozpoczął służbę w nowej formacji. Został komendantem szkoły lotniczej w Ludwigslust. Stanowisko dowódcy szkół lotniczych pełnił prawie do końca wojny, awansując z czasem do stopnia generała.

W kwietniu 1945 roku dostał się do niewoli amerykańskiej, z której został zwolniony 2 kwietnia 1947 roku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman L.R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines – The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 – 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).
  • Axis Biographical Research: Generalmajor Otto Fruhner kariera wojskowa. [dostęp 2013-04-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]